Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2017/4492 Esas 2017/5134 Karar Sayılı İlamı

... vekili avukat ... ile ... vekili avukat ...
aralarındaki dava hakkında ... Asliye Hukuk Mahkemesinden (Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla) verilen 14/12/2015 gün ve 2015/800-2015/1689 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Davacı; davalı bankadan konut kredisi kullandığını, davalı banka tarafından dosya masrafı adı altında kesinti yapıldığını ileri sürerek bu kesintinin tahsili için Merzifon Tüketici Hakem Heyetine başvurduğunu, talebinin reddedildiğini belirterek Merzifon Tüketici Hakem Heyeti kararının iptalini istemiştir.
Davalı davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; ... Tüketici Sorunları Hakem Heyetinin 12/03/2015 tarih ve 1961337 sayılı kararının İPTALİNE, a) 20/02/2014 tarihinde 20.500,00 TL miktarlı kredi nedeniyle dosya masrafı/tahsis ücreti adı altında tahsil edilen 250,00 TL"nin kesinti tarihi olan 20/02/2014 tarihinden itibaren, b) 20/10/2009 tarihinde 60.000,00 TL miktarlı konut finansmanı kredisi nedeniyle ekspertiz ücreti adı altında tahsil edilen ancak faturalandırılamayan ve gerçek harcama belgesi sunulamayan bakiye 55,00 TL"nin kesinti tarihi olan 20/10/2009 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, karar verilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan 29,20 TL harcın istek halinde iadesine, 27/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.