Tehdit - kasten yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/5558 Esas 2020/7873 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, temyiz isteğinin reddi

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanıklar hakkında mağdur ..."a yönelik birden fazla kişi tarafından birlikte tehdit suçlarından zamanaşımı içinde hüküm kurulabileceği değerlendirilerek ve o yer Cumhuriyet savcısının temyizinin sanıklar hakkında tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri ile sınırlı olduğu belirlenerek dosya görüşüldü:
A-Sanıklar hakkında kasten yaralama suçlarından verilen kararlara yönelik temyiz isteminin reddine ilişkin 16/10/2015 gün ve 2014/725 Esas, 2015/366 Karar sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik sanık ... ile sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz itirazının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın ONANMASINA,
B-Sanıklar hakkında birden fazla kişi tarafından birlikte tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyize gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanıkların aşamalarda suçlamaları kabul etmemeleri, olayın tarafsız görgü tanığının bulunmaması, mağdur ..."un soruşturma aşamasında hakkında yargılandığı aynı davada beraat kararı verilen ... ile diğer sanıkların kendisini tehdit ettiğini belirtmesine rağmen mahkemede ..."ın kendisine karşı tehdit eyleminde bulunmadığına yönelik çelişkili beyanlarda bulunması ve olayın diğer mağduru olan ..."ın da aşamalarda mağdura karşı kimin ne söylediğini duymadığını beyan etmesi karşısında, sanıklar hakkında yasal ve yerinde olmayan gerekçe ile mahkumiyet kararları verilmesi,
2-Kabule göre de;
Sanık ..."ın sabıkasında görülen ilamın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olması, CMK’nın 231/8. maddesine 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Yasanın 72. maddesiyle “denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez.” cümlesi eklenmiş ise de, daha önce verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleşme tarihi itibariyle engel oluşturmaması karşısında, yargılama sürecindeki davranışları olumlu bulunarak takdiri indirim uygulanan, bir daha suç işlemeyeceği kanaatine varılarak hapis cezası ertelenen ve CMK"nın 231/5. maddesinin uygulanmasını talep eden sanık hakkında, diğer koşullar değerlendirilmeden, "sanığın adli sicil kaydı itibariyle hakkında daha önce CMK"nın 231. maddesinin uygulandığı ve sanığın denetim süresi içinde yeniden kasti suç işlediği anlaşılmakla 6545 sayılı kanunun 72. maddesi ile CMK"nın 231/8 maddesine eklenen ek cümle uyarınca CMK"nın 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına"" şeklindeki yasal olmayan gerekçeyle erteleme hükümlerinden daha lehe olan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi, Kanuna aykırı ve sanık ..., sanıklar ... ve ... müdafii ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKÜMLERİN, 5320 sayılı Kanunun 8/1 maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 24/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.