Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/42965 Esas 2017/5129 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/42965
Karar No: 2017/5129
Karar Tarihi: 27.04.2017

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/42965 Esas 2017/5129 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı bankadan konut kredisi kullanan davalının dosya masrafı adı altında 1.745 TL kesinti yapıldığını ileri sürerek İskilip Tüketici Hakem Heyeti kararının 500 TL'lik kısmının iptalini istemiştir. Davalı ise davanın reddini talep etmiştir. Mahkeme davayı süre yönünden reddetmiştir. Temyiz edilen bölüm kararı tarihi itibariyle 2.080,00 YTL’yi geçmediğinden davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır ve davacının temyiz dilekçesi reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak HUMK.nun 427/2 maddesi, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi ve HUMK.nun 427.maddesinin 2.fıkrası kullanılmıştır.

13. Hukuk Dairesi 2015/42965 E. , 2017/5129 K.

"İçtihat Metni"

... vekili avukat ... ile ...
aralarındaki dava hakkında ... Asliye Hukuk Mahkemesinden (Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla)verilen 09/06/2015 gün ve 2015/247-2015/913 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı; davalının davacı bankadan konut kredisi kullandığını, davalının dosya masrafı adı altında 1.745 TL kesinti yapıldığını ileri sürerek bu kesintinin tahsili için ... Tüketici Hakem Heyetine başvurduğunu, talebinin kabul edildiğini belirterek İskilip Tüketici Hakem Heyeti kararının 500 TL lik kısmının iptalini istemiştir.
Davalı davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın süre yönünden reddine, karar verilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 YTL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080,00 YTL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde iadesine 27/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.