Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2017/2955 Esas 2019/7822 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/2955
Karar No: 2019/7822
Karar Tarihi: 19.06.2019

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2017/2955 Esas 2019/7822 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalıların aracının müvekkiline çarpması sonucu tedavi masrafı yaptığını ve işgücü kaybına uğradığını beyan etmiştir. Davacı, maddi tazminat ve manevi tazminatın yanı sıra faiz istemiştir. Mahkeme, maddi tazminat talebini reddederken, manevi tazminat talebini kısmen kabul etmiş ve 250 TL manevi tazminatın davalılardan talep edilmesine karar vermiştir. Davalı banka temyiz etmiştir ancak temyiz talebi reddedilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 6100 sayılı HMK'nın geçici 3/2 maddesi,
- 1086 sayılı HUMK'nın 427. maddesi.
Bu maddeler, kesinlik sınırının belirlenmesi ile ilgili düzenlemelerdir.

17. Hukuk Dairesi 2017/2955 E. , 2019/7822 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... Bank A.Ş. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davalıların sürücüsü, maliki ve zorunlu trafik sigortacısı olduğu aracın yaya olan müvekkiline çarpması sonucu müvekkilinin tedavi masrafı yaptığını, işgücü kaybına uğradığını beyanla fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla 500,00-TL maddi, 20.000,00-TL manevi tazminatın kaza tarihinden işleyecek faizi ile davalılardan (davalı ... maneviden sorumlu değil) müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Davalılar davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, maddi tazminata ilişkin davanın reddine, manevi tazminata ilişkin talebin kısmen kabulü ile 250,00 TL manevi tazminatın 21/06/2011 tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar ... ve ... Bank"tan müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı ... Bank A.Ş. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile 250,00-TL manevi tazminata hükmedilmiştir.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden temyiz eden davalı bakımından kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı ... Bank A.Ş. vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı ... Bank A.Ş."ye geri verilmesine 19/06/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.