Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/8391 Esas 2020/7871 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1-Aynı yargı çevresindeki cezaevinde hükümlü olduğu anlaşılan sanığın bağışık tutulma talebinin bulunmadığı, ancak hükmün açıklandığı 10.02.2015 tarihli duruşmaya rahatsızlığı nedeniyle katılmak istemediğini belirtmesi ve adli rapor sunması karşısında, duruşmanın bir başka güne ertelenerek son oturumda hazır bulundurulması gerektiği gözetilmeden, hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 196. maddesine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlanması,
2-Sanığın savunmasında, mağdurla aralarında daha önceden husumet olduğunu belirtmesi karşısında, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak sonucuna göre TCK"nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
3-Sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken, sabıkasında daha ağır cezaları içeren ilamların olması nedeniyle infaz tarihleri araştırılarak sonucuna göre en ağır cezayı içeren ilamın tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
4-TCK"nın 53/l-(c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler ve anılan Kanun"un 53/1. maddesinde sayılan diğer hak yoksunlukları bakımından mahkum olunan hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,
5-Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/ 85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nun temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, (3) nolu bozma sebebi yönünden, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi gözetilerek, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesine göre koşullu salıverilmeye eklenecek sürenin, yanılgılı uygulama sonucu hükümde gösterilen ilamı nedeniyle koşullu salıverilmeye eklenecek süreden fazla olamayacağına karar verilmek suretiyle yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 24/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.