Çocuğun cinsel istismarı suçundan sanık ... hakkında gerçekleştirilen yargılama sonunda, atılı suçtan mahkumiyetine dair Kurşunlu Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 15.01.2014 gün ve 2012/51 Esas, 2014/6 Karar sayılı hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 09.11.2020 gün ve 2016/4134 Esas, 2020/4808 Karar sayılı bozma yönündeki kararına Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 26.11.2020 günlü, 2014/68568 sayılı itiraznamesi ile 6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesinin iki ve üçüncü fıkraları gereğince itiraz edilmesi üzerine dosya Daireye gönderilmekle tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Dairemizin 09.11.2020 gün ve 2016/4134 Esas, 2020/4808 sayılı bozma kararı usul ve kanuna uygun olup, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından ileri sürülen itiraz nedenleri yerinde görülmediğinden Reddiyle, 5271 sayılı CMK"nın 308/2 ve 3. maddeleri uyarınca itirazın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için dosyanın Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22.03.2021 tarihinde üye ..."in karşı oyu ve oy çokluğuyla oy birliğiyle karar verildi.

(Karşı Oy)




KARŞI OY

Askerlik görevini ifa etmekte olan sanığa iftira atmasını gerektirecek bir nedeni olmayan müdahillerin "suç tarihinde korkmuş, ürkmüş ve ağlayarak eve gelen 5 yaşındaki mağdurun annesinin sorması üzerine sanığın eteğini kaldırarak kilotunun üzerinden cinsel organına bastırdığını söylediği" yönündeki istikrarlı beyanlarının sanık tarafından da çocuğun yanına gelerek dizine oturduğu ve onu sevdiği yönündeki beyanlarıyla örtüştüğü, keza bu savunmanın çocuğun ağlayarak yanından ayrılmasını da izah edemeyeceği, bu sebeple atılı suçun sübut bulduğu düşüncesiyle itirazın kabulü gerekirken reddi gerektiği yönünde ortaya çıkan sayın çoğunluğun görüşüne iştirak etmiyorum.