MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın usulden reddine ilişkin verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, müvekkiline kasko sigortalı aracın yolda herhangi bir trafik işaret levhası olmaması, köprünün yolun akış şeridine tam uyumlu olmaması ve köprü işaretlemelerinin olmaması nedeniyle kaza yapması sonucu hasarlandığını, müvekkilinin sigortalısına 2.448,00 TL hasar bedeli ödediğini beyanla, ödenen 2.448,00 TL"nin 10/12/2010 ödeme tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, Dairemizin ilgili bozma ilamına uyulmasına karar verilerek toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davanın HMK"nın 114/1-b maddesi gereğince yargı yolu caiz olmadığından, HMK"nın 115/2. maddesi gereğince dava şartı yokluğundan usulden reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2019 tarihinden itibaren 3.200,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Davacı ödediği 2.448,00 TL tazminatın rücuen tahsilini talep etmiş, mahkemece davanın yargı yolu caiz olmadığından dava şartı yokluğundan usulden reddine hükmedilmiştir.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden temyiz eden davacı bakımından kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 19/06/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.