Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/152 Esas 2018/6031 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 25/05/2016 tarih ve 2015/40-2016/157 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin ‘mitre’ ibareli tanınmış ve seri markaların sahibi olduğunu, davalının, müvekkili markasıyla iltibasa sebep olabilecek ‘...+Şekil’ ibareli markayı tescil için ... nezdinde başvuruda bulunduğunu, 2011/108442 başvuru numarasını alan markanın marka bülteninde yayınlanmasını müteakip, tanınmışlık, iltibas ve kötüniyet vakıalarına dayanarak markanın tesciline itirazda bulunduklarını, itirazlarının önce markalar dairesi, nihai olarak da ... tarafından reddedildiğini, kurum kararının yerinde olmadığını zira, davalı markasıyla müvekkili markaları arasında ayniyete varan derecede benzerlik bulunduğunu ayrıca markalar kapsamında yer alan ürünlerin de benzer olduğunu, davalının kötü niyetli başvurusuyla müvekkili markasının tanınmışlığından istifade etmeye çalıştığını ileri sürerek ... ...’in 2014-M-15287 sayılı kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, markaların benzer olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davalının, davaya konu ‘...+Şekil’ ibareli markasından önce tescil edilmiş ve ‘mitre’ ibaresini içeren bir çok markası bulunduğunu, davalının davacıdan daha önce ‘mitrefix’markası ile üretim yaparak markayı tescilsiz olarak kullandığını ve markaların benzer olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, taraf markaları arasında iltibasa sebep olabilecek bir benzerlik bulunup bulunmadığı, davacı markasının tanınmış olup olmadığı ve davalı marka başvurusunun kötü niyet taşıyıp taşımadığı hususlarının ancak bilirkişi incelenmesi neticesinde tespit edilebileceği zira markalar kapsamında yer alan ürünlerin kimya ve endüstriye ilişkin olması sebebiyle zikredilen hususların tespitinin hakimlik mesleğinin gerektirdiği bilgiyle çözüme kavuşturulmasının mümkün olmadığı,
yargılamaya konu iddialar bakımından ispat külfetinin ise davacıda olduğu, bilirkişi incelemesi yapılmasına karar verilerek, davacıya, incelemenin yapılabilmesi için gerekli olan delil avansını yatırması için 2 haftalık kesin süre verildiği ve verilen kesin süre içerisinde gerekli olan delil avansını yatırmadığı takdirde bilirkişi incelemesinden vazgeçmiş sayılacağının ihtar edildiği ancak verilen kesin süre içerisinde davacı tarafça gerekli olan delil avansının yatırılmadığı, davacı tarafça ikame edilmeyen delil avansının davalı tarafça da ikame edilmemesi sebebiyle bilirkişi incelemesi yaptırılamadığı, ispat yükü davacıda olduğundan davalıya bu nedenle kusur izafe edilemeyeceği,davacının üzerine düşen ispat külfetini yerine getiremediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 04/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.