Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/39028 Esas 2017/5125 Karar Sayılı İlamı

... vekili avukat ... ile ... Bankası A.Ş. vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... Asliye Hukuk Mahkemesinden (Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla) verilen 16/04/2015 gün ve 2014/174-2015/257 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Davacı; davalı bankadan konut kredisi kullandığını, davalı banka tarafından dosya masrafı adı altında 2.735,86 TL kesinti yapıldığını ileri sürerek bu kesintinin tahsili için işlemiş faizi ile birlikte takip yaptığını, davalının işlemiş faiz olan 2.520,18 TL"ye itiraz ettiğini belirterek itirazın iptalini, takibin devamını ve % 20 icra inkar tazminatını talep etmiştir.
Davalı davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın reddine, karar verilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.080,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm (davalı lehine hükmedilen 504,13 TL kötüniyet tazminatı ve davalı lehine hükmedilen 1.500 TL vekalet ücretine yönelik olduğundan) karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan 27,70 TL harcın istek halinde iadesine, 27/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.