Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2017/2715 Esas 2019/7815 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/2715
Karar No: 2019/7815
Karar Tarihi: 19.06.2019

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2017/2715 Esas 2019/7815 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından görülen bir tazminat davasında, davacı 1.171,69 TL ödemiş ve rücuen tahsilini talep etmişti. Mahkeme, davanın kısmen kabulü ile 1.082,33 TL tazminata hükmetmiştir. Davacı vekili kararı temyiz etmiş, ancak dosya incelendikten sonra hükmün kesinleşmiş olduğu gerekçesiyle temyiz reddedilmiştir. Kararda, 1086 sayılı HUMK 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırının 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarıldığı belirtilmiştir.
Kanun maddelerinin detaylı açıklaması:
- 6100 sayılı HMK geçici 3/2 madde: Bu madde, 1086 sayılı HUMK 427. maddesinde belirtilen kesinlik sınırının hangi tarihten itibaren ne kadar olduğunu düzenler.
- 1086 sayılı HUMK 427. madde: Bu madde, mahkeme kararlarının kesinlik sınırını belirler. Yargıtay veya Danıştay tarafından onanan kararlar kesinleşir. Kararın kesinleşmesinden sonra bir daha temyiz talebinde bulunulamaz.

17. Hukuk Dairesi 2017/2715 E. , 2019/7815 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

6100 sayılı HMK geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Davacı taraf ödediği 1.171,69 TL’nin rücuen tahsilini talep etmiş, mahkemece davanın kısmen kabulü ile 1.082,33 TL tazminata hükmedilmiştir. Temyize konu hüküm anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden davacı bakımından kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 19/06/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.