Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/1788 Esas 2020/5890 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : Beraat hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda, Şırnak 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 27.02.2018 tarih ve 2017/403 esas 2018/113 sayılı kararı ile sanık hakkında taksirle öldürme suçundan tayin edilen hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin verilen hüküm katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Şırnak Çakırsöğüt Jandarma Tugay Komutanlığına bağlı 4. Jandarma Taburunda görev yapan askerlerin 02-06.05.2007 tarihinde gerçekleştirilen “HANÇER-2007” operasyonun 3. gününde geceyi geçirecekleri Bestler-Dereler Bölgesinde bulunan Giregevera Tepe’sine yuvarlak şeklinde tepe üstünden yamaca doğru mevzilendikleri, aynı bölgede operasyon icra etmekte olan aynı komutanlığa bağlı 3. taburun da intikal saatinin geç olması ve havanın da kararmakta olması sebebiyle geceyi geçirecekleri tepeye ulaşamadıklarından aynı tepede 4. taburla birlikte mevzilendikleri; fakat havanın kararması sebebiyle bu işlemlerin hızlıca yapıldığı, mevziilerin genişleyip sıklaştığı ve planlananın dışında bir mevzilenme biçimine evrildiği, muhafaza timinde termal kameralı HK-33 tipi piyade tüfeğiyle görev yapan uzman jandarma çavuş olan sanığın 20:00-21:00 saatlerinde kendisine verilen nöbet sırasında mevziileri gezerek termal kamera ile izleme yaptığı, bu şekilde izleme yaptığı sırada termal kameradan 70-80 metrede iki kişilik görüntü aldığını telsizle bildirdiği, anonsu duyan tabur komutanının emin olup olmadığını sorması üzerine emin olduğunu mesafenin 30 metreye indiğini söylemesiyle mesafenin el bombası bakımından tehlike arz etmesi sebebiyle tabur komutanı tarafından verilen vur emri üzerine sanığın ateşe başladığı, ilk darbe atıştan sonra aynı taburda ancak farklı bölükte görevli tepe eteğinde aşağıya yakın kısımdaki mevzide nöbet tutmakta olan er ...’ın sağ omuz dış kısmından vurulduğu, kendisine müdahale etmek üzere hareketlenen sıhhiye eri olan...’nin de ikinci atış sırasında sol kalça kısmından vurulduğu, erlerin tim komutanının iki yaralım var demesiyle kesilen ateş sonucunda aynı taburda görevleri erlerin sanık tarafından açılan ateş sonucunda vurulduklarının anlaşıldığı ve erlerin olay yerinde hayatlarını kaybettikleri olayda; Olayın meydana geldiği askeri açıdan hassasiyet taşıyan bölgede zaman zaman sıcak çatışmaların yaşandığı, sanığın aynı bölgede benzer bir olayda bir teröristi ölü olarak ele geçirdiği, arazi şartlarının olumsuzluğu, olay saati itibariyle havanın karanlık oluşu, bölgede terör faaliyetleri açısından yoğunluk yaşandığı, operasyonun uzun sürmesi neticesinde personeldeki yorgunluk ve üzerlerindeki baskı gibi unsurların etkisi ile yakın mesafede görüntülediği terörist olduğunu düşündüğü hedeflere verilen emir üzerine ateş ettiği değerlendirildiğinde sanığa kusur atfının mümkün olmadığı anlaşıldığından sanık hakkında TCK’nın 24 ve CMK’nın 223/2-d maddeleri gereğince beraat kararı verilmesinde isabetsizlik görülmemiş olup, sanığın kusurlu olduğundan bahisle bozma öneren tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin sanığın kusurlu olduğuna yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve yasaya uygun Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesinin 05/06/2018 ve 2018/1285 tarih 2018/1648 esas sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin kararına karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK"nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Şırnak 1. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 10.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.