17. Hukuk Dairesi 2016/18656 E. , 2019/7807 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... vekili ve davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalıların işleteni, sürücüsü ve trafik sigortacısı olduğu aracın karıştığı kazada müvekkili ..."ün yaralandığını ve malul kaldığını açıklayıp davacı ... için 1.000,00 TL maddi, 3.500,00 TL manevi tazminatın, davacı ... için 1.000,00 TL, diğer davacı ... için 500,00 TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmesini talep etmiş, yargılama sırasında ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini artırmıştır.
Davalılar davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece toplanan delillere göre; davanın kısmen kabulü ile davacı ... için 10.795,61 TL maddi, 2.500,00 TL manevi tazminatın, davacı ... için 500,00 TL, diğer davacı ... için 400,00 TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmiş, hüküm davacılar vekili ile davalı ... vekilince temyiz edilmiştir.
1-Davacılar vekili ile davalı ... vekilinin manevi tazminata yönelik temyiz itirazları yönünden yapılan incelemede;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.085,00 TL"ye çıkarılmıştır.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verilmiş olup her bir davacı yönünden red edilen manevi tazminat miktarları ile davalı aleyhine, davacı ... ve davacı ... yararına hükmedilen manevi tazminat miktarları yönünden karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacılar vekili ile davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
Davacılar vekili ile davalı ... vekilinin temyiz itirazının incelenmesinde;
2-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacılar vekili ile davalı ... vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekili ile davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekili ile davalı ... vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, 492 Sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davalıdan harç alınmamasına, aşağıda dökümü yazılı 15,20 TL kalan onama harcının temyiz eden davacılardan alınmasına 19/06/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.
