Mahkemesi : Samsun 1. İş Mahkemesi
Tarihi : 11/03/2013
Numarası : 2010/414-2013/172

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı S.. A... vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı S.. A..."nin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili, davacının davalı A.. İnş.Tur.San. Tic.Ltd.Şti."nde 05.07.2005 tarihinde şantiye sorumlusu saha formeni olarak çalışmaya başladığını, iş akdinin davalı şirket tarafıdan ödenmeyen maaşların istenmesi sebebiyle 29.08.2009 tarihinde feshedildiğini, davacının 2008 yılı Ekim, Kasım aylarna ait ücretleri ile 2009 yılı Mart, Nisan, Mayıs, Haziran, Temmuz, Ağustos, Eylül aylarına ait ücretlerinin ödenmediğini, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını, 2008 yılı Mayıs, Haziran, Temmuz, Ağustos aylarında 08:00-20:00 saatleri arasında çalıştığını, tüm çalışma döneminde ise dini bayramlar hariç iki haftada bir gün tatil yaptığını ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma ve yıllık ücretli izin alacaklarının ödetilmesini istemiştir.
Davalı S.. A.Ş. vekili, davacı ile aralarında hizmet akdi bulunmadığını, davacının diğer davalı şirket çalışanı olduğunu, husumet yönünden davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Davalı A..İnş. Tur. San. Tic. Ltd. Şti. vekili, davacının iş akdinin 26.08.2009-27.08.2009 ve 28.08.2009 tarihlerinde izinsiz ve mazeretsiz olarak işe gelmemesinden dolayı haklı nedenle 28.08.2009 tarihi itibariyle feshedildiğini, alacaklarının kendisine ödendiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Fazla çalışma ücretinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı, dava dilekçesinde 2008 yılı Mayıs, Haziran, Temmuz, Ağustos aylarında 08:00-20:00 saatleri arasında çalıştığını, tüm çalışma döneminde ise dini bayramlar hariç iki haftada bir gün tatil yaptığını beyan etmiştir. Davacı tanığı ise davacının ayda iki gün hafta tatili kullanarak yazın 08:00-20:00 saatleri arasında, kışın ise 08:00-17:00 saatleri arasında çalıştığını, ayrıca yaz aylarında ayda 10-15 gün kadar saat 20:00"dan sonra 1 veya 2 saat fazladan mesai yaptığını beyan etmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının yaz aylarında günlük 3 saat, kış aylarında ise günlük 1 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılmış ve mahkemece de, davacının çalıştığı tüm süre için fazla mesai ücret alacağına hükmedilmiştir. Ancak, davacının dava dilekçesinde, fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini belirttiği aylar konusunda yaptığı belirleme kendisini bağlayacağından talep aşılmak suretiyle tüm çalışma dönemi için fazla çalışma ücretine hükmedilmesi hatalı olmuştur. Yapılacak iş, davacının 2008 yılı Mayıs, Haziran, Temmuz, Ağustos aylarında 08:00-20:00 saatleri arasında çalıştığı, tüm çalışma döneminde ise dini bayramlar hariç iki haftada bir gün tatil yaptığı kabul edilerek fazla çalışma ücreti hesaplanmak suretiyle karar verilmesidir.
O halde davalı S.. A... vekilinin bu yönü amaçlayan temyiz itirazı kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalı S.. A..."ne iadesine, 19/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.