Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2015/13747 Esas 2016/3404 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/13747
Karar No: 2016/3404
Karar Tarihi: 29.02.2016

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2015/13747 Esas 2016/3404 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı şirketle aralarındaki sözleşme uyarınca 250 araç kredisi için peşin prim ödemesi yaptığını ancak davalının sadece 110 araç için kredi temininde aracılık ettiğini ve geri kalan araçlar için sözleşme şartlarını yerine getirmediğini iddia etti. Mahkeme, davacının alacağını ispat edemediği gerekçesiyle davanın reddine karar vermiş ancak Yargıtay bu kararı bozmuştur. İspat yükünün davalıda olduğu belirtilerek davalının edimini yerine getirip getirmediği üzerinde durulması ve sonucuna göre karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri: Hukuk Muhakemeleri Kanunu, Borçlar Kanunu.

19. Hukuk Dairesi 2015/13747 E. , 2016/3404 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkili ile davalı şirket arasında düzenlenen 03.04.2008 tarihli protokole göre davalı şirketin satışını yapacağı araçlara yönelik olarak taşıt kredisi taleplerini bankaya yönlendirmesi hususunda, davalı şirkete taahhüdü kapsamında 250 adet araç kredisi için peşinen 88.500 TL prim ödemesi yapıldığını, ancak davalı şirket tarafından 110 araç kredisi için protokol hükümlerinin yerine getirildiğini, eksik ifa nedeniyle protokolün müvekkili tarafından 01.06.2010 tarihinde haklı olarak feshedildiğini, 72.938,25 TL"nin ihtarname tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davaya yanıt vermemiştir.
Mahkemece, davacının akdin haklı nedenle fesih edildiğini ve alacaklı olduğunu usulüne uygun delillerle ispat edemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Davacı, davalı ile aralarında yapılan 03.04.2008 tarihli Peşin Prim Protokolü uyarınca davalıya kredi temininde aracılık etmesi için 250 araç için 75,000 TL+KDV prim ödemesi yaptığını, davalının bu sözleşme şartlarına uymadığını, kendisine sadece 110 araç kredisi için aracılık ettiğini, kalan araçlar için edimini yerine getirmediğini, edimsiz kalan 72.938,25 TL"nin davalıdan tahsilini istemiştir. İmzasına itiraz edilmeyen protokol uyarınca davalıya, davacının 88.500,00 TL ödeme yaptığı çekişmesizdir. Davalının somut olayda edimini yerine getirdiğini kanıtlaması gerekir. Mahkemece ispat yükünün davalıda olduğu kabul edilerek toplam 250 araç için davalının edimini yerine getirip getirmediği belirlenip oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekir. İspat yükünde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamış, mahkeme kararının bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 29/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.