Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı, borçlular N. Ç.  ve H... G..... K.... Toptan Tavuk Ticareti Adi Ortaklığı, H.... G..... K....."ya ve N. Ç. aleyhlerine genel haciz yolu ile icra takibini başlatmıştır. Borçlulardan H.... G..... K....ya gönderilen ödeme emri adi ortaklığın temsilcisi ve borçlulardan N. Ç."ün eşi olan N.  C. Ç."e tebliğ edildiği görülmektedir.
Borçlu G. Vekilinin icra mahkemesine başvurusu, işbu tebligatın usulsüz olduğundan tebliğ tarihinin öğrenme tarihi olan 11.01.2007 olarak düzeltilmesine, bu olmadığı takdirde ödeme emrinin tebliğ tarihinin 28.12.2006 gösterildiğinden müvekkilinin 29.11.2006 ve 10.01.2007 tarihleri arasında Almanya"da olduğundan Türkiye"ye 10.01.2007 günü giriş yaptığından ve İİK"nun 65.maddesinde öngörülen yasal üç günlük süre içerisinde de mahkemeye başvurduklarından istemlerinin gecikmiş itiraz olarak kabul edilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece tebligat usulüne uygun olarak yapıldığı gerekçesi ile şikayet reddedilmiştir.
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 39.maddesi aynen "bu Kanun hükümlerine göre, kendilerine tebliğ yapılması caiz kişilerin o davada hasım olarak alakaları varsa muhatap namına kendilerine tebligat yapılamaz" hükmünü içermektedir.
Somut olayda, yukarıda açıklandığı üzere şikayetçi adına gönderilen ödeme emri diğer borçlu N. Ç."ün eşi olan N. C. Ç."e tebliğ edilmiştir. Borçlular arasında menfaat uyuşmazlığı bulunduğundan şikayetçi adına gönderilen ödeme emri tebligatının diğer borçlunun eşine yapılmış olması açıklanan Tebligat Kanunu"nun 39.maddesine aykırı bulunmaktadır. Mahkemece usulsüz tebligata ilişkin şikayetinin kabulü yerine yazılı gerekçe ile reddi isabetsizdir. Kabule göre de, tebligat usulüne uygun olarak yapıldığı kabul edildiğine göre borçlunun gecikmiş itirazı hakkında da olumlu veya olumsuz bir karar verilmemiş olması da doğru görülmemiştir.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 09.04.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.