Mühür Bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/5531 Esas 2021/2425 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/5531
Karar No: 2021/2425
Karar Tarihi: 10.03.2021

Mühür Bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/5531 Esas 2021/2425 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında verilen hüküm açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği tarihten, ikinci bir suçun işlendiği tarihe kadar zamanaşımı süresinin durduğu gözetildi. Ancak, dosyada usulüne uygun mühürleme tutanağı bulunmadığından sanığa yüklenen mühür bozma suçu yasal unsurları itibarıyla oluşmadığından beraat kararı verilmesi gerektiği, ancak delil takdirinde hataya düşülerek mahkumiyet hükmü kurulduğu belirtildi. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Sonuç olarak, kanun maddeleri olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi kararda yer alıyor.

11. Ceza Dairesi 2020/5531 E. , 2021/2425 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür Bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 08.01.2009 tarihinden, hükmün açıklanmasına sebep olan ikinci suçun işlendiği 21.01.2011 tarihine kadar zamanaşımı süresinin durduğu da gözetilerek yapılan incelemede:
1- Mühür bozma suçunun oluşabilmesi için öncelikle usulüne uygun biçimde icra edilmiş mühürleme işleminin bulunması gerektiği cihetle mahkemece mühürleme işlemi olarak kabul edilen 29.11.2007 tarihli tutanakta, sanığın elektrik sayacı üzerinde mühürleme işleminin yapılmadığı, mühür numarası kısmında “camper ayrıldı” ibaresinin bulunduğu, duruşmada dinlenen tutanak tanıklarının da sayaç üzerinde mühürleme işlemi yapmadıklarını beyan ettikleri gözetildiğinde, dosyada usulüne uygun mühürleme tutanağı bulunmadığından sanığa yüklenen suçun yasal unsurları itibarıyla oluşmadığı ve bu hale göre beraat kararı verilmesi gerektiği halde delil takdirinde hataya düşülerek yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması yasaya aykırı,
2- Kabule göre de; 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi5 gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 10.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.