Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2020/145 Esas 2020/254 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/145
Karar No: 2020/254
Karar Tarihi: 20.01.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2020/145 Esas 2020/254 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı başka bir bankaya borcunu ödeyebilmek için müflis olan bir bankadaki alacağı için başvuruda bulunmuş ancak bu başvurusu reddedilmiştir. Davacı, alacağının iflas masasına kaydedilmesini talep etmiştir. İlk derece mahkemesi davayı usulden reddetmiş, davalı da istinaf başvurusu yapmış ancak istinaf mahkemesi de bu başvuruyu reddetmiştir. Temyize götürülen kararda, davalı vekilinin itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır. Kararda, HMK'nın 114/1-b ve 115/2 maddeleri de belirtilmiştir.

23. Hukuk Dairesi 2020/145 E. , 2020/254 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ: İstanbul 2. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki sıra cetveline itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkilinin müflis bankada olan alacağının kayıt ve tahsili için yaptığı başvurunun tamamının reddedildiğini, iflas idaresinin kararının haksız ve hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek reddedilen alacağının iflas masasına kayıt ve kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince yargı yolu bakımından HMK"nın 114/1-b ve 115/2 maddeleri uyarınca davanın usulden reddine dair verilen karara karşı davalı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesi"nce istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 sayılı Harçlar Kanunun 13/J maddesi uyarınca harç alınmasına yer olmadığına, 20.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.