Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/4739 Esas 2018/4090 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4739
Karar No: 2018/4090
Karar Tarihi: 29.05.2018

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/4739 Esas 2018/4090 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanıkların mağduru sevk ve idaresindeki aracı aldıktan sonra serbest bırakmaları nedeniyle haklarında TCK'nın etkin pişmanlık hükümlerinden faydalanamayacakları belirtilmiştir. Mahkeme, sanıkların kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkum edildiğini ve hak yoksunluklarına hükmedilmediğini ancak infaz aşamasında nazara alınması gerektiğini belirtmiştir. Yapılan yargılamaya ve toplanıp karar yerinde gösterilen delillere dayanarak sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir. Ancak, sanıkların mahkumiyetine karar verildiği kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun mağduru olan katılanın kendisini vekille temsil ettirmediği halde yağma suçunun mağduru olan Mustafa lehine ve sanıklar aleyhine vekalet ücretine hükmedilmesi kanuna aykırı bulunmuştur. Bu nedenle, hükümler bozulmuş ve düzeltildikten sonra onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 109/1 ve 109/2. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nın 110. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri

14. Ceza Dairesi 2018/4739 E. , 2018/4090 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mahkemece hükümler kurulurken önce 5237 sayılı TCK"nın 109/1 daha sonra 109/2. maddelerinin tatbiki suretiyle kademeli uygulama yapılması ceza miktarları itibariyle sonuca etkili olmadığından ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 05.06.2012 tarih, 2012/419-216 sayılı kararında mağduru amaçlarına ulaştıktan sonra serbest bırakan sanıkların etkin pişmanlık hükümlerinden faydalanamayacağının belirtilmesi karşısında, mağduru sevk ve idaresindeki aracı aldıktan sonra serbest bırakan sanıklar haklarında uygulanma olanağı bulunmayan TCK"nın 110. maddesinin tatbiki suretiyle cezaların eksik tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, sanıklar haklarında atılı suçtan hükümler kurulurken kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olup 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarına hükmedilmemiş ise de bu hususun infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüş ve suç tarihinin karar başlığında 12.07.2011 yerine 16.03.2011 olarak yazılması ise mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanıkların mahkûmiyetlerine karar verildiği kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun mağduru olan katılan ... kendisini vekille temsil ettirmediği halde yağma suçunun mağduru olan Mustafa lehine ve sanıklar aleyhine vekalet ücretine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerde yer alan vekalet ücreti tayinine ilişkin fıkranın karardan çıkartılması suretiyle eleştiriler dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.