Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/287 Esas 2014/2679 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 4 - 2010/310839
MAHKEMESİ : Nazilli 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 15/06/2010
NUMARASI : 2007/647 Esas, 2010/496 Karar
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Mağdurlar ve tanıkların aşamalardaki beyanlarında tüm suça sürüklenen çocukların kendilerine hakaret ettiklerini beyan etmeleri karşısında, hakaret suçundan mahkumiyetlerine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiş ve suça sürüklenen çocukların "zarar gideriminde bulunmadığı"na ilişkin hukuka uygun olmayan gerekçenin yanında, yeniden suç işleyip işlemeyecekleri hususunda oluşan olumsuz yöndeki kanaatin mahkemece gerekçeleriyle ortaya konularak haklarında hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verildiği anlaşılmakla, tebliğnamede yer alan bu hususlara ilişkin bozma düşüncelerine iştirak edilmemiştir.
Delillerle iddia ve savunma duruşma gözönünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen suça sürüklenen çocuklar müdafiilerinin temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin ONANMASINA,
Görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde ise;
Olay tarihinde başka suçtan gözaltına alınarak Nazilli İlçe Jandarma Komutanlığına götürülen arkadaşlarını görmek isteyen suça sürüklenen çocukların, buna engel olan Jandarma görevlisi mağdurlara hitaben hakaret ve tehdit içeren sözler sarfettikleri, kapıyı zorlamaya devam ettikleri, daha sonra G.. K.."nın üzerinde bulunan bıçağı göstermek suretiyle mağdurları tehdit ederek, görevlerini yaptırmamak için direndikleri iddiasıyla açılan kamu davasında; mağdurların soruşturma aşamasındaki beyanlarından farklı olarak, suça sürüklenen çocuk G..H.."ın üzerinde bulunan bıçağı olay sırasında düşürdüğüne, kendilerine yönelik bıçak gösterilmediğine ilişkin, duruşmadaki ısrarlı beyanlarına, olay tutanağı ve tanık anlatımlarına göre G.. H.. korkutucu etkisinden faydalanmak suretiyle bıçak göstererek mağdurları tehdit eyleminin sübuta ermediği, suça sürüklenen çocukların olay sırasında söyledikleri kabul edilen "bu adamı görmeden bir yere gitmeyiz, biz bu adamı zorlada olsa görürüz" sözlerinin de görevi yaptırmamak için direnme suçunun unsuru olan tehdit niteliğinde olmadığı gözetilmeden, ayrıca hangi beyan ve delile ne sebeple üstünlük tanındığı denetime olanak verecek şekilde gerekçeleriyle karar yerinde gösterilmeden, oluşa uygun düşmeyen yetersiz gerekçelerle yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Suça sürüklenen çocukların direnme suçunu içlerinden biri bıçak kullanarak birlikte işlediklerinin kabul edilmesine göre TCK"nın 265/4. maddesinin hepsi için uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 12/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.