Mahkemesi : Şarkikaraağaç Asliye Hukuk Mahkemesi (İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Tarihi : 25/04/2013
Numarası : 2008/218-2013/124

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı, davalı işyerinde temizlik görevlisi olarak çalıştığını, iş akdinin işveren tarafından haksız olarak sonlandırıldığından bahisle kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının ödetilmesini istemiştir.
Davalı, Sağlık Bakanlığı husumet itirazında bulunarak, davacının hiçbir alacağı olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir
Davacının iş akdi 30.04.2007 tarihinde feshedilmiş, davacının açtığı işe iade davasıyla iadesine karar verilmiş, verilen karar kesinleşmiştir. Karar davacıya 27.03.2007 tarihinde tebliğ edilmiş, davacı süresi içinde 03.04.2007 tarihinde davalıya başvurmuş, ancak davalı işe başlatmamıştır. Bu itibarla iş akdinin 03.05.2007 tarihinde feshedildiği kabul edilmelidir. Davacının işçilik alacaklarına esas hizmet süresi 30.04.2007 tarihine 4 aylık boşta geçen süre eklenerek 30.08.2007 olarak belirlenmelidir. Hizmet süresinin bilirkişi tarafından 12.02.2007 olarak belirlenip fazla mesai alacağına bu tarihten itibaren faize hükmedilmesi yine kıdem tazminatı faizinin başlangıç tarihinin 03.05.2007 olduğu gözetilmeden 12.02.2007 tarihinin esas alınması hatalıdır.
Mahkemece davacının alacaklarının 30.04.2007 tarihine kadar hesaplanması gerektiği gözetilmeksizin eksik inceleme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi bozma nedenidir
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, 19.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.