Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2013/4981 Esas 2014/4098 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/4981
Karar No: 2014/4098
Karar Tarihi: 12.06.2014

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2013/4981 Esas 2014/4098 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Hukuk Dairesi tarafından verilen karar, bir eser sözleşmesi nedeniyle oluşan alacağın tahsili davasına ilişkindir. Kararda, tüketici olarak tanımlanan gerçek veya tüzel kişilerin hazır bir malı veya hizmeti günlük kullanım için edindiği ve tüketmenin amaçlandığı belirtilmiştir. Bu nedenle, dar kapsamlı mal ve hizmet ilişkileri dışındaki istisnai sözleşmelerin Tüketici Koruma Kanunu hükümlerine tabi olmasının mümkün olmadığı ve eser sözleşmelerinin de bu kapsama girmeyeceği vurgulanmıştır. Kararda, yerel mahkemenin görevsizlik kararı vermemesi ve Tüketici Mahkemesi sıfatıyla karar vermesi nedeniyle kararın bozulduğu ifade edilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise, 4077 Sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun'un 3/e maddesi ve hukuki ilişkilerde uygulanacak hükümler yer almaktadır.

15. Hukuk Dairesi 2013/4981 E. , 2014/4098 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Düzce 2. Asliye Hukuk Hakimliği (Tük.Mah.Sıf.)
Tarihi :14.03.2013
Numarası :2009/263-2013/137

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinden dolayı oluşan alacağın tahsiline ilişkindir.
4077 Sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun’un 3/e maddesinde tüketici, “bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişi” olarak tanımlanmıştır. Bu tanımlamaya göre yasa, hazır bir malı veya hizmeti satın alarak onu günlük yaşamında kullanan veya tüketen kişiyi korumaktadır. Bir başka deyişle yasa kapsamına, dar kapsamlı mal ve hizmet ilişkileri olağan tüketim işleri alınmıştır. Aksi bir yorumun kabulü, üst düzey teknoloji ile gerçekleştirilen eser sözleşmesi ilişkilerinin dahi 4077 sayılı yasa kapsamında kalmasını ve bunlardan kaynaklanan uyuşmazlıklara da Tüketici Mahkemelerinde bakılmasını gerektirir ki, bunun yasanın amacına aykırı olduğu açıktır. Buna göre istisna sözleşmesinden doğan ilişkileri de 4077 Sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun hükümlerinin uygulanması hukuken olanaklı değildir. Nitekim Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 26.2.2003 gün ve 2003/15-127 E., 2003/102 K. Sayılı kararında bu husus belirtilmiştir. Somut olayda taraflar arasındaki hukuki ilişki eser sözleşmesinden kaynaklandığından, yerel mahkemece görevsizlik kararı verilerek davaya Asliye Hukuk Mahkemesi sıfatıyla bakılması gerekirken, 4077 Sayılı Yasa uygulanarak Tüketici Mahkemesi sıfatıyla bakılıp, esası hakkında karar verilmesi yerinde görülmemiş kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ; Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 12.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.