Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/2995 Esas 2019/13106 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2995
Karar No: 2019/13106
Karar Tarihi: 11.09.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/2995 Esas 2019/13106 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkum olduğunu ve temyiz itirazlarının reddedildiğini belirtiyor. Ancak mala zarar verme suçuyla ilgili olarak, sanığın ikinci kez mükerrir sayılması gerekirken, mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesinin yanlış olduğunu ve Anayasa Mahkemesi kararının göz önünde bulundurulması gerektiğini ifade ediyor. Hırsızlık suçuyla ilgili olarak ise, çalınan çantanın değerinin tespit edilmediğinden ve bu nedenle sanık hakkında uygun bir karar verilip verilmeyeceği tartışılmadan eksik inceleme ile karar verildiğinden bahsediliyor. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 58. ve 145. maddeleri ile Anayasa Mahkemesi kararı açıkça belirtiliyor.

2. Ceza Dairesi 2019/2995 E. , 2019/13106 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I- Mala zarar verme suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Mükerrirliğe esas alınan ilamda da 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmış olması nedeniyle sanığın ikinci kez mükerrir sayılması gerekirken, mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II- Hırsızlık suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Mükerrirliğe esas alınan ilamda da 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmış olması nedeniyle sanığın ikinci kez mükerrir sayılması gerekirken, mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın suç tarihinde gündüz kabul edilen zamanda mağdurun aracının camını kırarak araç içindeki 1 adet siyah renkli boş bayan çantasını çaldığının anlaşıldığı olayda, suça konu çantanın değerine ilişkin mağdurun herhangi bir beyanının bulunmadığı gibi bu konuda dosya içerisinde değer tespit tutanağının da bulunmadığının anlaşılması karşısında; çalınan çantanın suç tarihindeki değeri tespit edilerek belirlenip, sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 11/09/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.