Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/13848 Esas 2019/1661 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/13848
Karar No: 2019/1661
Karar Tarihi: 04.03.2019

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/13848 Esas 2019/1661 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine karar verdi. Sanık tarafından yapılan temyiz isteminin reddi kararı üzerine tekrar temyiz edildi. Mahkeme, ilk temyizden sonra verilen ek kararın yok hükmünde sayılmasına karar verdi. Hüküm, sanığın yokluğunda verildiği için mernis adresinde bulunmayacak yerde tebligatla muhtara iletilmiş, gerekçeli karar TK 35. maddesi uyarınca tekrar tebliğe çıkartılmış ve son tebligat kapıya yapıştırılmıştır. Sanık, hükmü 29/12/2015 tarihinde temyiz etmiştir. Mahkeme, temyiz talebinin reddi kararında bir isabetsizlik bulunmadığına karar verdi ve temyiz itirazlarını reddetti. Kararda, TCK'nın 157/1, 53, 58/6-7. maddeleri uyarınca mahkumiyet hükmü verilmiştir.

15. Ceza Dairesi 2017/13848 E. , 2019/1661 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 53, 58/6-7. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik sanık tarafından yapılan temyiz isteminin reddine dair ek karar sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın 05/01/2016 tarihli temyiz isteminin süre yönünden reddine dair ek karara karşı temyiz isteminde bulunduğu anlaşılmakla, mahkemenin ikinci kez temyiz isteminin reddine karar verdiği 09/02/2016 tarihli ek kararın yok hükmünde sayılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Sanığın yokluğunda verilen hükmün MERNİS adresinde bulunmaması nedeniyle 03/09/2015 tarihinde mahalle muhtarına tebliğ edildiği, 28/08/2015 tarihinde gerekçeli kararın TK 35. maddesine göre tekrar tebliğe çıkartıldığı, 07/09/2015 tarihinde tebligat parçasının kapıya yapıştırıldığı anlaşılan hükmü, 1412 sayılı CMUK"nın 310/1 maddesinde belirlenen bir haftalık süre geçtikten sonra 29/12/2015 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, mahkemenin bu gerekçelere dayanan temyiz talebinin reddi kararında bir isabetsizlik bulunmamıştır.
Temyiz isteminin reddine dair 05/01/2016 tarih ve 2011/567 E. 2015/196 K. sayılı ek kararın usul ve yasaya uygun olduğu dikkate alınarak; bu karara yönelik sanığın temyiz itirazlarının reddiyle, anılan ek kararın ONANMASINA, 04/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.