6. Ceza Dairesi 2017/3501 E. , 2017/5622 K.
"İçtihat Metni"
- 2017/63997
Hükümlü ..."ın var olan suç örgütlerini oluşturdukları korkutucu güçten yararlanarak yağma suçundan 8 yıl 4 ay, birden fazla kişi tarafından birlikte yağma suçundan 8 yıl 4 ay, birden fazla kişi tarafından birlikte yağma suçundan 4 yıl 2 ay, yaralama suçundan 2 yıl 6 ay, cebir tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 3 yıl 4 ay, suç işlemek amacıyla kurulan örgüte üye olma suçundan 2 yıl 6 ay, var olan suç örgütlerini oluşturdukları korkutucu güçten yararlanarak yağma suçundan 8 yıl 4 ay, cebir tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 3 yıl 4 ay, yaralama suçundan 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair ADANA (Kapatılan) CMK 250. maddesi İle Görevli 8.Ağır Ceza Mahkemesinin 09/03/2009 tarih, 2006/11-2009/42 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 09/11/2017 gün ve 94660652-105-01-10190-2017 sayılı kanun yararına bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 16.11.2017 gün ve KYB/2017/63997 sayılı ihbar yazısı ile infaz dosyası 21/11/2017 tarihinde Dairemize gönderilmekle incelendi:
Anılan Yazıda;
Dosya kapsamına göre, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 150. maddesinde “Alt sınırı beş yıldan fazla hapis cezasını gerektiren suçlardan yapılan soruşturma ve kovuşturmada ikinci fıkra hükmü uygulanır.” şeklinde düzenlemeye yer verildiği, somut olayda sanığın üzerine atılı yağma suçu için kanun maddesinde öngörülen cezanın alt sınırına göre, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 150/3. maddesi uyarınca savunmasının müdafii huzurunda alınmasının zorunlu olduğu gözetilmeksizin, yargılamaya devamla yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiş olduğundan bahisle 5271 sayılı CMK’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması Dairemizden istenilmiştir.
TÜ R K M İ L L E T İ A D I N A
Kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın gönderme yazısı, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görüldüğünden kabulü ile Adana (Kapatılan) 8. Ağır Ceza Mahkemesi’nden verilip kesinleşen, 09/03/2009 tarih ve 2006/11 Esas, 2009/42 sayılı kararın, 5271 sayılı CMK’nın 309.maddesi gereğince BOZULMASINA, 06.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.