Rüşvet vermeye teşebbüs - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2017/7076 Esas 2021/696 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/7076
Karar No: 2021/696
Karar Tarihi: 22.02.2021

Rüşvet vermeye teşebbüs - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2017/7076 Esas 2021/696 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında rüşvet vermeye teşebbüs suçundan mahkumiyet hükmü açıklanmamıştı. Ancak sanık deneme süresi içinde uyuşturucu madde bulundurmak suçundan mahkum oldu ve tedavi ve denetimli serbestlik kararı verildi. Mahkeme, deneme süresi içinde kasıtlı bir suç işlendiğinden bahisle hükmün açıklanması kararı verdi. Ancak bu karar Kanuna aykırı olduğu gerekçesiyle bozuldu. Kararda geçen kanun maddeleri şöyle:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/2. maddesi: Cezaya hükmedilmeden önce verilen tedavi ile birlikte denetimli serbestlik tedbiri ya da sadece denetimli serbestlik tedbiri kararlarının durma kararı niteliğinde olup itiraz yasa yoluna tabi olduğu.
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/11. maddesi: Hükmün açıklanmasının geri bırakılması koşullarının oluşmadığı hallerde hükmün açıklanmasına karar verilemez.
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1. maddesi: Temyiz incelemesi sonucunda hükümde düzeltme yapılması ya da bozulması gerektiği sonucuna varılan hallerde karar bozulur.
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi: Kararın bozulması durumunda yeniden yapılanacak yargılama sonucunda verilecek karar, bozma kararında belirtilen nedenlerden dolayı bozma kararına uygun olmak zorundadır.

5. Ceza Dairesi 2017/7076 E. , 2021/696 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Rüşvet vermeye teşebbüs
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle atılı suçtan mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında rüşvet vermeye teşebbüs suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın kesinleşmesinden sonra, sanığın deneme süresi içerisinde işlemiş olduğu kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan tedavi ve denetimli serbestlik kararı verildiği, 5237 sayılı TCK"nın 191/2. maddesi uyarınca cezaya hükmedilmeden önce verilen tedavi ile birlikte denetimli serbestlik tedbiri ya da sadece denetimli serbestlik tedbiri kararlarının durma kararı niteliğinde olup itiraz yasa yoluna tabi olduğu, ayrıca uyuşmazlığı nihai olarak çözümlemediği için de, CMK"nın 223. maddesi çerçevesinde, kasıtlı bir suçtan mahkumiyet hükmü olarak kabul edilme imkanı da bulunmadığı, bu nedenle 5271 sayılı CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca hükmü açıklama koşullarının oluşmadığı gözetilmeden, deneme süresi içinde kasıtlı bir suç işlendiğinden bahisle yazılı biçimde hükmün açıklanmasına karar verilmesi,Kanuna aykırı, O yer C.Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA 22/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.