4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/13287 Esas 2021/3496 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/13287
Karar No: 2021/3496
Karar Tarihi: 08.03.2021

4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/13287 Esas 2021/3496 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın 4733 sayılı Kanuna muhalefet suçundan dolayı verilen hükmü, yapılan tebligatın usulsüz olduğu gerekçesiyle bozdu. Sanığın suçu işlediği tarih itibariyle yürürlükte olan kanuna göre cezalandırılması gerektiği ancak suç tarihinden sonra yürürlüğe giren kanunlarla düzenlemelerin değiştiği belirtildi. Bu nedenle, sanığın hukuki durumunun belirlenerek uygulama yapma görevinin yerel mahkemeye ait olduğu vurgulandı. Kararda yer alan kanun maddeleri ise şu şekilde açıklanabilir:
- 4733 sayılı Kanunun 8/4. maddesi: Kamu ihalelerine fesat karıştırma suçunu düzenler.
- 6455 sayılı Kanunun 3/18. maddesi: 4733 sayılı Kanunun 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırıldığı ve atılı suça ilişkin düzenleme yapılır.
- 5607 sayılı Kanunun 3/5, 3/10, 3/18, 3/22 ve 5/2 maddeleri: Kamu ihalelerine fesat karıştırma suçunun cezalarını belirler.
- 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi: Eşyanın değerinin düşük olması durumunda cezaların indirilmesi hakkında düzenleme yapar.
- 7242 sayılı Kanunun 62. maddesi: Etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale gelmesine ilişkin düzenleme yapar.
- 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi: Suçun yaşı ve cezanın ölçüsü bakımından kanunların geriye yürümeyeceği ilkesini düzenler.
- 5607 sayılı Kanuna eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası: Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce işlenmiş suçlar için, yasal düzenlemelerin uygulanmasında eski kanunun uygulanması gerektiğini belirtir.

7. Ceza Dairesi 2018/13287 E. , 2021/3496 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
03/04/2013 tarihli gıyabi kararın sanık ..."ün mahkemeye bildirdiği aynı zamanda MERNİS adresinde kardeşi Hülya Gündüz imzasına tebliğ edildiği ancak tebligat parçasında sanığın adreste bulunamama sebebinin gösterilmediği ve tebligatı alan kişinin ehil ve reşit olduğuna ilişkin bir şerh bulunmadığından yapılan tebligatın usulsüz olduğu anlaşılmakla, 10.04.2015 tarihinde yapılan tebligat üzerine sanığın temyizi süresinde kabul edilerek yapılan incelemede;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2 maddeleri somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.