Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2007/3581 Esas 2007/6642 Karar Sayılı İlamı

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Herhangi bir belgedeki imza ve yazının, atfedildiği kişiye ait olup olmadığı hususunda yapılacak  bilirkişi incelemesinin, konunun uzmanınca ve yeterli  teknik donanıma sahip bir laboratuvar ortamında, optik aletler ve o incelemenin gerektirdiği diğer cihazlar  kullanılarak; grafolojik ve grafometrik yöntemlerle yapılması; bu alet ve yöntemlerle gerek incelemeye konu ve gerekse karşılaştırmaya esas belgelerdeki imza veya yazının tersim, seyir, baskı  derecesi, eğim, doğrultu gibi yönlerden taşıdığı özelliklerin tam ve kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenip karşılaştırılması; sonuçta, imza veya yazının atfedilen kişiye ait olup olmadığının, dayanakları gösterilmiş, tarafların, mahkemenin ve Yargıtay’ın denetimine elverişli bir raporla ortaya konulması; gerektiğinde karşılaştırılan imza veya yazının hangi nedenle  farklı veya aynı kişinin  eli ürünü olduklarını fotoğraf ya da  diğer uygun  görüntü  teknikleriyle de desteklenmesi şarttır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, sadece optik cihazlar ve VSC-1 cihazı kullanılarak inceleme yapılıp sonuca varıldığının  belirtilmesiyle yetinilmiş, ulaşılan sonucun maddi  dayanakları  denetime  elverişli şekilde  ortaya konulmamıştır. Bu nitelikteki bir bilirkişi raporuna dayalı olarak  hüküm kurulamaz. Mahkemece yapılması  gereken iş, itiraza konu belge asılları ve yöntemince toplanmış karşılaştırmaya  esas olabilecek  nitelikteki diğer  belgeler üzerinde, yukarıda  açıklanan  yöntem ve ilkelere uygun olarak, yeniden  bilirkişi incelemesi yaptırılması, ortaya çıkacak  uygun  sonuç çerçevesinde bir karar verilmesidir. Eksik incelemeye ve yetersiz  bilirkişi raporuna  dayalı karar verilmesi  isabetsizdir. (Hukuk Genel Kurulunun  30.5.2001 tarih ve 2001/12-246 Esas 2001/467 karar sayılı  kararı.) Kabule göre de, İİK"nun 170/3 maddesi gereğince itirazın kabulü halinde taibin durdurulmasına karar verilmesi gerekirken takibin iptali yönünde hüküm tesisi yasaya aykırı bulunmuştur.  
SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 05.04.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.