MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, asıl davada, ihbar tazminatının, karşı davada, kıdem tazminatı ile izin ücreti, hafta tatil ücreti, genel tatil ücreti, maaş zammı farkı, maaş alacağı, fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, asıl davanın reddine, karşı davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı şirket vekili, davalının 14.06.2007 tarihinde çalışmaya başladığını, kendi işini kurduğundan bahisle iş akdini feshettiğini bildirerek akdini sona erdirdiğini, ancak davalının daha sonra kendi isteği ile işten ayrılma iradesini perdelemek ve haksız çıkar sağlamak için noter ihtarnamesi göndererek taleplerde bulunduğunu, davalının brüt ücretinin 940,50 TL olduğunu iddia ederek ihbar tazminatının faiziyle tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 27 Mayıs 2007 tarihinden iş akdini haklı nedenle noter ihtarnamesi ile feshettiği 17 Temmuz 2012 tarihine kadar net 1.300 TL ücretle çalıştığını, müvekkilinin işyerinde garson olarak işe başladığını, daha sonraları servis görevlisi konumuna geldiğin, davacının işyerinde haftanın 6 günü çalıştığını, net maaşı 1.300 TL olmakla birlikte müşterilerce verilen bahşişlerin bölüştürülmesi sonucunda da ortalama 1.400 ile 1.500 TL gelir elde ettiğini, bu gelirle birlikte davalının maaşının aylık 2.700-2.800 TL arasında gerçekleştiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Birleşen dava ile davacı işçi vekili, davacının davalı işyerinde 27 Mayıs 2007 tarihinden iş akdini haklı nedenle noter ihtarnamesi ile feshettiği 17 Temmuz 2012 tarihine kadar net 1.300 TL ücretle çalıştığını, davacının net maaşı 1.300 TL olmakla birlikte bahşişlerin bölüştürülmesi sonucunda da ortalama 1.400-1.500 TL arasında gelir elde ettiğini, bu gelirle birlikte maaşının aylık 2.700-2.800 TL arasında gerçekleştiğini, davacının pozisyonu bir dönem garson, daha sonrasında servis görevlisi olmasına rağmen işi ile bağlantılı olmayan işverenin verdiği diğer tüm işlerin sorumluluğunu alarak yapmak zorunda kaldığını iddia ederek kıdem tazminatı, yıllık izin, hafta tatili, genel tatil, fazla mesai, maaş zammı farkı ve ödenmeyen son ay maaşı alacaklarının faiziyle tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, birleşen davanın kısmen kabulü ile kıdem tazminatı, fazla mesai, genel tatil, izin ücreti ve ücret alacaklarının tahsiline, zam farkı ve hafta tatili alacağı taleplerinin reddine, davacı birleşen davalı şirketin açtığı davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacı karşı davalının tüm, davalı karşı davacı işçinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı karşı davalı şirket tarafından açılan 1.755,00 TL ihbar tazminatı istemli davanın reddi karşısında, kendisini vekille temsil ettiren davalı karşı davacı işçi yararına karar tarihinde yürürlükte bulunan avukatlık asgari ücret tarifesi uyarınca maktu vekalet ücreti hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi hatalı olup bozma sebebi ise de, anılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 Sayılı HMK’nun geçici 3/2 maddesi yollaması ile HUMK’nun 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) Sonuç:
Hüküm fıkrasında 2 numaralı fıkranın üçüncü bendinden sonra gelmek üzere;
“Davacı karşı davalı şirket tarafından açılan 1.755 TL’lik ihbar tazminatı davasının reddi karşısında kendisini vekille temsil ettiren davalı karşı davacı işçi yararına karar tarihinde yürürlükte bulunan A.A.Ü.T. Uyarınca belirlenen maktu 1.500 TL vekalet ücretinin davacı karşı davalıdan alınarak, davalı karşı davacı ...’e verilmesine” cümlesi eklenmek suretiyle hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine, 13.01.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.