Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2017/2668 Esas 2020/5185 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/2668
Karar No: 2020/5185
Karar Tarihi: 25.06.2020

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2017/2668 Esas 2020/5185 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı şirket, davalıların özel okullarında öğrenim gören çocuklarının eğitim ücretlerini ödemediği gerekçesiyle 23.297,64 TL alacak davası açtı. Mahkeme, davanın kabulüne karar verdi ancak tüketici sıfatına sahip davalılara harç yükledi ve bu karar temyiz edildi. Yapılan inceleme sonucunda, tüm temyiz itirazlarının reddedilmesine karar verildi. Ancak mahkemece davalı tüketici aleyhine harca hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olduğu belirtildi. Bu nedenle, hüküm fıkrasındaki harca ilişkin söz ve rakamların çıkarılması ve kararın bu şekilde düzeltilerek onanması kararlaştırıldı. Kanun maddeleri açıklandıktan sonra özetlenen mahkeme kararı şöyledir: Davanın kabulüne karar verilmiş ancak tüketici sıfatına sahip davalılara harç yüklenmesi yasaya aykırı olduğu için, tüm temyiz itirazlarının reddine karar verildi. Hüküm fıkrasındaki harca ilişkin söz ve rakamların çıkarılması ve kararın bu şekilde düzeltilerek onanması kabul edildi. Kanun maddeleri ise 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkından Kanunun 73/2. maddesinde yer alan “Tüketici mahkemeleri nezdinde tüketiciler, tüketici örgütleri ve Bakanlıkça açılacak davalar her t

13. Hukuk Dairesi 2017/2668 E. , 2020/5185 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi (Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla)

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalılar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı şirket, özel okul işlettiğini, davalıların müşterek çocuklarının bu özel okulda öğrenim gördüklerini, eğitim giderinin ödenmediğini ileri sürerek; 23.297,64 TL"nin davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, davanın reddini dilemişlerdir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalıların tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Mahkemece, davanın kabulüne karar verilerek hüküm fıkrasında tüketici sıfatını haiz davalılara harç yüklenmiştir. 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkından Kanunun 73/2. maddesinde “Tüketici mahkemeleri nezdinde tüketiciler, tüketici örgütleri ve Bakanlıkça açılacak davalar her türlü resim ve harçtan muaftır. ” hükmü düzenlenmiştir. Bu hüküm nazara alındığında mahkemece hüküm fıkrasında davalı tüketici aleyhine harca hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir. Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, HUMK 438/7 maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalıların tüm temyiz itirazlarının reddine, 2. bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 2. bendinde yer alan "Alınması gerekli harçtan peşin harcın mahsubu ile bakiye 1.193,10 TL bakiye harcın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile hazineye gelir kaydına," söz ve rakamlarının hükümden çıkarılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 25/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.