MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Oluşa, tüm dosya kapsamı ve UYAP kayıtlarına göre; sanığın tecavüz ettiği iddia olunan taşınmazla ilgili Nazilli 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 11.09.2014 tarih 2013/128 esas - 2014/495 karar sayılı dosyasında tapu iptali ve tescil davasının reddine karar verildiği, temyiz incelemesinde Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 13.03.2017 tarih 2014/20285 E. - 2017/1186 K. sayılı kararı ile bozulmasına karar verildiği anlaşılmakla, dava dosyasının getirtilerek incelenmesi, gerekirse bu davanın bekletici mesele yapılarak taşınmazın niteliği katılanın hak sahibi olup olmadığı kesin biçimde belirlenerek, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Kabule göre ;
Katılan ve sanığın aynı konutta birlikte yaşamayan kardeş olmaları nedeniyle TCK.nın 167/2. maddesi uyarınca sanığın cezasından indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Adli para cezalarının yerine getirilmemesi halinde 6545 sayılı Kanunla değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca infaz aşamasında resen uygulama yapılabileceği nazara alındığında hüküm fıkrasında TCK.nın 52/4. maddesi gereğince, infazı kısıtlar biçimde ihtarat yapılması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.01.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.