4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/10107 Esas 2020/3225 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/10107
Karar No: 2020/3225
Karar Tarihi: 03.03.2020

4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/10107 Esas 2020/3225 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiştir. Sanığın suçu 4733 sayılı Kanuna muhalefet olarak belirlenmiştir ve hüküm hükümlülük, erteleme ve müsadere şeklindedir. Ancak temyiz başvurusunda; temel cezanın belirlenmesinde hesaba katılması gereken unsurlar gözetilmeden sanığın sosyal ve ekonomik durumu gibi yasal olmayan gerekçelerle temel gün adli para cezasının alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi, takdiri indirim uygulamasında yanlış bir madde kullanılması, 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptali nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu, eşyanın müsaderesi sırasında hüküm fıkrasında yanlış bir kanun maddesinin kullanılması gibi yasal hatalar tespit edilmiştir. Bu nedenlerle hüküm 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca BOZULMASINA karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 4733 sayılı Kanun
- 5237 sayılı TCK'nun 61. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nun 62/1. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nun 62. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi
- 4733 sayılı Kanun'un 8/4. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un

7. Ceza Dairesi 2016/10107 E. , 2020/3225 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1. 5237 sayılı TCK"nun 61. maddesi uyarınca, suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesinde kullanılan araçlar, suçun işlendiği zaman ve yer, suçun konusunun önem ve değeri, meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığı ile failin kast veya taksire dayalı kusurunun ağırlığı unsurları dikkate alınarak temel cezanın belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında temel gün adli para cezasının tayininde uygulama yeri bulunmayan “sanığın sosyal ve ekonomik durumu” şeklinde yasal olmayan gerekçeyle alt sınırdan uzaklaşılarak teşdiden hüküm kurulması,
2. Sanık hakkında takdiri indirim uygulanırken uygulama maddesi olarak TCK"nun 62/1. madde ve fıkrası yerine TCK"nun 62. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
3. Hükümden sonra 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4. Dava konusu eşyanın müsaderesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nun 54/4. madde ve fıkrası yerine TCK"nun 54. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi ve eşyanın TCK"nun 54. maddesi gereğince müsaderesine karar verilirken, hüküm fıkrasında 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin de gösterilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.