Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/301 Esas 2018/5989 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ... . Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 07.06.2016 tarih ve 2014/882-2016/326 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin ... ve ... Bankası ... Şubesinde 08/12/1999 tarihi itibari ile 4.914,54 TL mevduat hesabı bulunduğunu, daha sonra bu bankanın ..., , ... Bank"a devredildiğini, parasını alabilmek için müvekkilinin başvuruda bulunduğu sırada bu paranın ... Bank Ltd."de işlem gördüğü ve devlet garantisi altında olmadığı gerekçesi ile talebinin reddedildiğini, banka çalışanlarının kasıtlı ve yanlış yönlendirilmesi sonucu müvekkilinin böyle bir işleme imza attığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 4.914,54 TL"nin 08/12/1999 tarihinden itibaren dönemsel olarak işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı banka vekili, ..."nin kanuni düzenlemeler gereği borcu üstlendiği için müvekkili bankanın borcun tarafı olmadığını, bu yönde husumet itirazları bulunduğunu, müvekkili banka ile ... Ltd."nin farklı tüzel kişiliklere sahip olduğunu, yetkili mahkemenin ... Asliye Ticaret Mahkemeleri bulunduğunu, ayrıca dava açma süresi yönünden 10 yıllık zamanaşımı süresinin de dolduğunu, ceza zamanaşımı uygulanacak ise bu sürenin de daha önce dolmuş olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre davacının tacir olmadığı ve uyuşmazlığın 28/05/2014 tarihinde yürürlüğe giren Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun kapsamında kaldığı gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı deliller ile gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalı bankaya iadesine, 03.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.