Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/2019 Esas 2019/4634 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2019
Karar No: 2019/4634
Karar Tarihi: 02.07.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/2019 Esas 2019/4634 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, sanığın uyuşturucu bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkum olduğunu belirtti. Sanık hakkında daha önce benzer bir suçtan dolayı tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmadığı tespit edildiği için, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmadığına karar verildi. Bu nedenle, sanık ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandı ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında mahkumiyet kararı verildi. Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olduğu, ileri sürülen iddia ve savunmaların delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı ve eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığına karar verildi ve sanığın temyiz itirazları reddedildi. Kanun maddeleri ise şöyle:
- 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi
- TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası
- 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası.

10. Ceza Dairesi 2018/2019 E. , 2019/4634 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların, doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 02/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.