Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, davacının yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, 21. Hukuk Dairesinin bozma ilamına uyularak hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davalı Kurum vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Mahkemece, 07/05/2018 tarih 2016/15884 Esas 2018/4457 Karar 21. Hukuk Dairesi’nin “davacının 18 yaşından önceki 506 sayılı Yasa kapsamında geçen çalışma süresini de 23/05/2002 tarihine kadar olan prim gün sayısına dahil ederek varılacak sonuca göre hüküm kurması” yönündeki bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde; “Davanın kısmen kabulüne; davacının 02/10/2012 tarihi itibariyle emekliliğe hak kazandığının tespiti ile takip eden aybaşı olan 01/11/2012 tarihinden itibaren kendisine yaşlılık aylığı bağlanması talebi ile 02/10/2012 tarihi itibariyle emekliliğe hak kazandığının tespiti ile tahsis talep tarihi olan 20/02/2014 tarihini takip eden aybaşından (01.03.2014) tarihinden itibaren kendisine yaşlılık aylığı bağlanması taleplerinin reddine, Davacının 02/10/2014 tarihi itibariyle emekliliğe hak kazandığının tespiti ile 20/02/2014 tarihli tahsis talebini takip eden aybaşı olan 01/03/2014 tarihinden itibaren kendisine yaşlılık aylığı bağlanması talebinin kabulü ile kabule göre 01/03/2014 tarihinden tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlanması gerektiğinin tespitine,” dair hüküm kurulmuştur.
Davanın yasal dayanaklarından olan 1479 sayılı Yasanın tahsis şartlarında kademeli geçişi düzenleyen geçici 10. maddesinin ikinci fıkra hükmü kapsamında; Davacının doğum tarihinin 02/10/1966 olduğu, 11/08/1981 - 31/10/1989 tarihleri arasında 2.235 gün (18 yaş altındaki sigortalılık süresinin 1105 gün ), 01/11/1989 - 31/12/1994 ve 25/02/1997 - 12/10/2012 tarihleri arasında ise 1479 sayılı Yasa (5510 sayılı yasanın 4/b maddesi) kapsamında 3756 gün sigortalılığı bulunduğu, 480 gün askerlik borçlanması yaptığı, sigortalılık süresinin toplam 17 yıl 8 ay 22 gün olduğu, 25 tam yılın dolmasına 7 yıl 3 ay 8 gün bulunması nedeniyle, 1479 sayılı Yasanın geçici 10. maddesinin ikinci fıkrasının e alt bendi uyarınca 48 yaşa tabi olduğu ve davacının 48 yaşını doğum tarihi gözönünde bulundurulduğunda 02/10/2014 tarihinde tamamladığı anlaşılmaktadır.
Mevcut şekilde karar verilmiş olması bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hükmün 2. fıkrasında yer alan “Davacının 02.10.2014 tarihi itibariyle emekliliğe hak kazandığının tespiti ile 20.02.2014 tarihli tahsis talebini takip eden aybaşı olan 01.03.2014 tarihinden itibaren kendisine yaşlılık aylığı bağlanması talebinin kabulü ile kabule göre 01.03.2014 tarihinden tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlanması gerektiğinin tespitine” kararının tamamen silinmesi ile yerine;
“Davacının 02/10/2014 tarihi itibariyle emekliliğe hak kazandığının tespiti ile 02/10/2014 tarihini takip eden aybaşı olan 01/11/2014 tarihinden itibaren kendisine yaşlılık aylığı bağlanması talebinin kabulü ile 01/11/2014 tarihinden tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlanması gerektiğinin tespitine” paragrafının yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 11/02/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.