8. Ceza Dairesi 2018/5211 E. , 2020/418 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : Mahkumiyet
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan kurulan hükümde hapis cezası yanında hükmedilen doğrudan adli para cezasının kesin olduğu belirtilmiş ise de; hüküm bir bütün olup bölünemeyeceği cihetle, hükmün tamamına yönelik yapılan incelemede;
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Mahkemece mahallinde teknik bilirkişi ve tarafsız yerel bilirkişiler marifetiyle keşif yapılarak, sanığın suça konu taşınmaza tecavüzünün bulunup bulunmadığı kesin biçimde saptanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve tespit olunması gerekirken, soruşturma sırasında aldırılan yeminsiz bilirkişi raporuna dayanılarak ve eksik araştırmayla yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
2- Temel ceza belirlenirken hapis cezası asgari hadden uygulandığı halde hapis cezası yanında hükmolunan adli para cezasına esas alınan birim gün sayısının ayrıca gerekçe gösterilmeksizin alt sınırdan uzaklaşılarak tayini suretiyle çelişkiye neden olunması,
3- Kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, TCK.nın 53/4. maddesi uyarınca aynı maddenin birinci fıkrasındaki hak yoksunluklarına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
4- Sanık hakkında temel ceza belirlenirken uygulama maddesinin “TCK.nun 154/2 maddesi delaletiyle 154/1 maddesi” yerine “TCK.nun 154/2 maddesi” olarak gösterilmesi suretiyle CMK.nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
5- Sanığa yüklenen suçun kesintisiz suçlardan olması nedeniyle, suç tarihinin hukuki kesintinin gerçekleştiği 17.11.2011 iddianame tarihi olacağı gözetilmeden, gerekçeli karar başlığında 19.07.2011 olarak yazılması,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.01.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.