Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/5302 Esas 2018/19238 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5302
Karar No: 2018/19238
Karar Tarihi: 11.12.2018

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/5302 Esas 2018/19238 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümden temyiz yapılmıştır. Kararda, taraflar arasında meydana gelen kavgada hangi tarafın ilk haksız hareketi yaptığı belirsiz olduğundan, sanıklar lehine haksız tahrik hükümleri uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmamıştır. Bunun yanı sıra, mahkemece uzlaşma işlemi yapılmamış ve dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi talep edilmiştir. Karar, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2. maddesi, 6763 sayılı Uzlaştırmacılık Kanunu, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. ve 254. maddeleri ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi çerçevesinde incelenmiştir.
3. Ceza Dairesi         2018/5302 E.  ,  2018/19238 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    Sanıkların üzerine atılı 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçunun uzlaşmaya tabi olması karşısında, soruşturma ve kovuşturma aşamasında taraflara uzlaşmayı kabul edip etmediklerinin sorulmadığı anlaşılmakla, taraflar arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu,
    Kabule göre de;
    Tarafların karşılıklı olarak kavga ettikleri olayda, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda taraflar arasında farklı beyanlar bulunduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas, 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine değerlendirilmesi gerektiğinin belirtilmesi karşısında, sanıklar lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
    Bozmayı gerektirmiş, katılan ve sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 11.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.