Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/6900 Esas 2019/4616 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6900
Karar No: 2019/4616
Karar Tarihi: 02.07.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/6900 Esas 2019/4616 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin uyuşturucu madde bulundurmasından dolayı hapis ve denetimli serbestlik tedbiri ile cezalandırılmasına karar verdi. Ancak tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri gerektiği şekilde uygulanmadığı için infaz aşamasında aynen infaz kararı verildi. Daha sonra ise kişi adli para cezası ile cezalandırıldı. Kararın, daha sonra çıkan kanunlar ile uyumlu olması gerektiği belirtildi ve kararın itiraz yoluyla değerlendirilmesi gerektiği ifade edildi. Kararda geçen kanun maddeleri şöyledir: TCK'nın 191. maddesinin 1. ve 2. fıkrası, 62. maddesi, 52. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 191. maddesinin 7. fıkrası, 6545 sayılı kanunun 68. maddesi, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98 ve 101. maddeleri, 85. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası.

10. Ceza Dairesi 2017/6900 E. , 2019/4616 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : a) Mahkûmiyet ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri
b) Mahkûmiyet (Aynen infaz mahiyetinde)

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Hükümlü hakkında 28.06.2013 tarihinde 2013/219 esas, 2013/279 karar sayı ile TCK"nın 191. maddesinin 1. fıkrası ve 62. maddesi uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, ayrıca aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verildiği, söz konusu hükmün kesinleşmesinden sonra, hükmün infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 7. fıkrası uyarınca duruşma açılarak aynen infaz kararı verilmesi gerekirken, 04.11.2014 tarihinde sanığın TCK"nın 191/1. maddesi, 62. maddesi ve 52. maddesi uyarınca 6000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmış ve hükümden önce 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98 ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olarak verilen İstanbul Anadolu 76. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.11.2014 tarih 2013/10 esas 2013/9 sayılı kararının 5275 sayılı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca temyiz yasa yoluna değil, itiraz yasa yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 02/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.