Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/6736 Esas 2019/4610 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6736
Karar No: 2019/4610
Karar Tarihi: 02.07.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/6736 Esas 2019/4610 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suçlu bulunan kişiye tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri ile birlikte mahkumiyet cezası verildiğini açıkladı. Dosya incelendikten sonra, gerekli uyarlamanın yapılabileceği ve önceki mahkumiyet hükmünün infazında tedavi ve denetimli serbestlik tedbirlerine uyulmadığı için itiraz yoluna gidilmesi gerektiği sonucuna varıldı. 5237 sayılı TCK’nın 191/7. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası da incelendi ve kararın itirazla ilgili olarak yetkili ve görevli merciince verilmesine karar verildi.
Kanun Maddeleri:
- 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi
- TCK’nın 191. maddesi
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası
- 5237 sayılı TCK’nın 191/7. maddesi
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98. maddesi
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 101/3. maddesi

10. Ceza Dairesi 2017/6736 E. , 2019/4610 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hükümler : a) Mahkûmiyet ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri
b) Mahkûmiyet (Aynen infaz mahiyetinde)

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Hükümden önce 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
18.05.2010 tarihinde 2009/1541 esas ve 2010/404 karar sayı ile verilen ve kesinleşen mahkûmiyet hükmünün infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle, karar tarihi itibarıyla 5237 sayılı TCK’nın 191/7. maddesi uyarınca verilen “hükmolunan cezanın infazına” ilişkin 04.09.2014 tarihli kararın, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98. maddesi uyarınca verilen bir karar niteliğinde olması ve aynı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca itiraz yoluna tabi bulunması nedeniyle, itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 02.07.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.