1. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/10253 Karar No: 2018/9116 Karar Tarihi: 16.04.2018
Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2015/10253 Esas 2018/9116 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir kişinin mal varlığı veya miras payının on yıl resmen yönetilmesi veya yönetilen kişinin yüz yaşını doldurması durumlarında gaipliğine karar verileceğini ve gaiplik kararı verilebilmesi için ilan süresinde hak sahibi ortaya çıkmaması halinde gaibin mirasının devlete geçeceğini belirtti. Davacı, belirtilen kişilerin gaipliğine karar verilmesini ve mal varlıklarının Hazineye intikalini istedi. Mahkeme, davayı taşınmazın aynına yönelik olduğunu ve görevli mahkemenin asliye hukuk mahkemesi olduğunu belirterek davayı görev yönünden usulden reddetti. Kanun maddeleri olarak, davada bahsi geçen 3561 sayılı Kanun ve davaya uygulanmayan HMK’nın 382. ve 383. Maddeleri belirtilmiştir.
1. Hukuk Dairesi 2015/10253 E. , 2018/9116 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ DAVA TÜRÜ : GAİPLİK
Taraflar arasında görülen davada; Davacı, Sulh Hukuk Mahkemesinin 27/12/1995 tarih ve 1995/849-1105 Esas ve Karar sayılı dosyasında 357 ada 23 parsel sayılı taşınmazın maliklerinden ... oğlu ..., ... kızı ..., ... oğlu ... ve ... kızı ... 3561 sayılı Kanun uyarınca mal müdürünün kayyım olarak atandığını, sağ olup olmadığı bilinmeyen bir kimsenin mal varlığı veya ona isabet eden miras payı on yıl resmen yönetilirse ya da mal varlığı bu şekilde yönetilenin yüz yaşını dolduracağı süre geçerse Hazinenin istemi üzerine o kimsenin gaipliğine karar verileceğini, gaiplik kararı verilebilmesi için gerekli ilan süresinde hiçbir hak sahibi ortaya çıkmaz ise aksine hüküm bulunmadıkça gaibin mirasının devlete geçeceğini ileri sürerek adı geçen kişilerin gaipliğine ve mal varlıklarının Hazineye intikaline karar verilmesini istemiştir. Mahkemece, gaiplik isteği yanında, son mirasçı sıfatıyla taşınmazın Hazineye intikali isteminde de bulunulduğu, bu isteğin TMK"nın 588. maddesi kapsamında olduğu ve davanın taşınmazın aynına yönelik olduğu gözetildiğinde, HMK"nın 382. ve 383. Maddelerinin uygulama yeri bulunmadığı görevli mahkemenin asliye hukuk mahkemesi olduğu gerekçesiyle davanın görev yönünden usulden reddine karar verilmiştir. Karar, davacı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ..."ın raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
-KARAR-
Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre; davacının yerinde bulunmayan temyiz itirazının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13. maddesinin j. Bendi gereğince davacıdan harç alınmasına yer olmadığına 16/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.