Yargıtay - Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/990 Esas 2018/6243 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/990
Karar No: 2018/6243
Karar Tarihi: 05.07.2018

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/990 Esas 2018/6243 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların özel belgede sahtecilik suçundan açılan davada, Milli Eğitim Bakanlığı tarafından düzenlenen Motorlu Taşıt Sürücü Adayları sınavına girdikleri ve cevap kağıdı yerine sanıkların kimlik bilgilerini yazarak imzaladıkları iddiasıyla yargılanmışlardır. Ancak, suç tarihi itibariyle söz konusu sınav cevap kağıdı belgesinin baştan itibaren görevlilerce içeriği itibarıyla sahte olduğunun bilinmesi nedeniyle hukuki sonuç doğurmaya elverişli bulunmadığı ve dosya kapsamına göre de başkaca herhangi bir belgenin düzenlenmediği anlaşıldığından, özel belgede sahtecilik suçu unsurları itibarıyla oluşmamıştır. Bu nedenle sanıkların beraatine karar verilmiştir. Ancak, sanıkların eylemleri kabahat olarak değerlendirilerek idari para cezası verilmesi gerektiği sonucu çıkarılmıştır. Bu kapsamda, 5236 sayılı Kabahatler Kanunu'nun 20/1 maddesi uyarınca sanık hakkında idari para cezası verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 207/1. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 321. ve 322. maddeleri, 5236 sayılı Kabahatler Kanunu'nun 20/1 ve 40/1 maddeleri

11. Ceza Dairesi 2016/990 E. , 2018/6243 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Sanıkların Beraatine

Suç tarihinde sanıklar ..., ..., ... ve ..."nun, diğer sanıklar ..., ..., ... ve ..."e ait üzerinde herhangi bir tahrifat yapılmayan nüfus cüzdanlarını kullanmak suretiyle Milli Eğitim Bakanlığı tarafından düzenlenen Motorlu Taşıt Sürücü Adayları sınavına girerek, suça konu cevap kağıtlarını yerine girdikleri sanıkların kimlik bilgilerini yazarak imzaladıkları iddiasıyla sanıklar hakkında özel belgede sahtecilik suçundan açılan davada; soruların cevaplanmasına geçilmeden görevlilerce durumun fark edilerek olayın tutanağa bağlanması karşısında, suça konu sınav cevap kağıdı belgesinin baştan itibaren görevlilerce içeriği itibarıyla sahte olduğunun bilinmesi nedeniyle hukuki sonuç doğurmaya elverişli bulunmadığı ve dosya kapsamına göre de görevlilerce ya da sanıklarca başkaca herhangi bir belgenin düzenlenmemiş olduğu anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK"nın 207/1. maddesi kapsamında “özel belgede sahtecilik” suçu unsurları itibarıyla oluşmamakla birlikte, fiilin 5236 sayılı Kabahatler Kanunu 40. maddesi kapsamında kaldığı gözetilmeden yazılı şekilde beraat hükümleri kurulması,
Yasaya aykırı, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak sanıkların lehine bulunan ve eylemine uyan 5326

sayılı Kanunun 40/1. maddesinde öngörülen idari para cezasının miktarına göre aynı Kanunun 20/2-c maddesinde yazılı soruşturma zamanaşımının eylemin işlendiği 02.02.2013 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşıldığından, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta 1412 sayılı CMUK’nın 322 ve Kabahatler Kanununun 24. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün bulunduğundan, Kabahatler Kanununun 20/1. maddesi uyarınca sanık hakkında İDARİ PARA CEZASI VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 05.07.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.