Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1863 Esas 2020/5807 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1863
Karar No: 2020/5807
Karar Tarihi: 09.11.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1863 Esas 2020/5807 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, davacının koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebini kısmen kabul etmiştir. Bu kapsamda, davacıya 66,86 TL maddi ve 300,00 TL manevi tazminat verilmesine karar verilmiştir. Tazminat tutarına yasal faiz de eklenerek davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesi hükmedilmiştir. Kararın başlığında yer alan \"Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat\" ifadesi, yerine \"Yakalama veya Tutuklama Sonrası KYO veya Beraat Kararı Verilmesi Halinde Tazminat\" ibaresi yazım hatası olduğu gerekçesiyle düzeltilmesi gerektiği belirtilmiştir. Temyiz istemi reddedilmiştir. Kararın dayandığı kanun maddeleri ise 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi, 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddeleridir. Bu kanun maddeleri, temyiz sınırı ve hüküm olunan tazminat miktarına göre hükmün kesinleşmesi nedeniyle temyiz isteminin reddedildiğini belirtmektedir.

12. Ceza Dairesi 2019/1863 E. , 2020/5807 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 66,86 TL maddi, 300.00 TL manevi tazminatın gözaltı tarihi olan 19/02/2015 (2 gün) tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında dava türünün "Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat" yerine "Yakalama veya Tutuklama Sonrası KYO veya Beraat Kararı Verilmesi Halinde Tazminat" ibaresine yer verilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 09.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.