Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2017/20571 Esas 2018/19203 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/20571
Karar No: 2018/19203
Karar Tarihi: 11.12.2018

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2017/20571 Esas 2018/19203 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın katılanları darp ettiğini beyan eden tanığın ifadesi ve suç duyurusu üzerine verilen mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Ancak, sanığın müdafii seçebilecek durumda olmadığını beyan etmediği için kendisine görevlendirilen müdafiye ödenen ücretin sanıktan tahsiline karar verilememiştir. Bu nedenle, hükümlerin yargılama giderlerine ilişkin kısmı düzeltilerek onanmıştır. Kararda, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri İle Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 5. maddesi de detaylı olarak açıklanmıştır. Kanun maddesi uyarınca, görevlendirilen müdafiye ödenen ücretin mahkumiyet halinde kendisinden tahsil edileceği belirtilmiştir. Kararda ayrıca, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi de yer almaktadır.

3. Ceza Dairesi 2017/20571 E. , 2018/19203 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
KATILANLAR : ..., ...
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanık müdafii, katılanlar vekili

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Tanık ... "nin soruşturma aşamasında alınan 02/04/2014 tarihli ifadesinde sanığın katılanları darp ettiğini beyan ettiği; ayrıca temyiz konusu dava ile ilgili savcılığa suç duyurusunun yapıldığı.... Sulh Hukuk Mahkemesinin 2012/348 Esas 2013/208 karar sayılı dosyasının 20/02/2013 tarihli 3. celsesinde Tanık ... nin; tarihini tam olarak hatırlayamadığı bir gün sanığın evinden sesler gelmesi üzerine ne olduğuna bakmaya gittiğinde sanığın katılanları dövdüğünü gördüğünü, kendisine engel olmak istediğinde sanığın üzerine yürüdüğünü, en az 3-4 defa sanığın bu şekilde katılanları dövdüğüne şahit olduğunu beyan ettiği anlaşıldığından tebliğnamenin bu husustaki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri İle Yapılacak Ödemelerin Usul Ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 5. maddesi uyarınca sanığın müdafi seçebilecek durumda olmadığını beyan etmesi halinde görevlendirilecek müdafiye yapılacak ödemelerin yargılama giderlerinden sayılacağı ve mahkûmiyeti hâlinde kendisinden tahsil edileceği hususunun sanığa hatırlatılmaması nedeniyle görevlendirilen müdafiye ödenen ücretin sanıktan tahsiline karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hükümlerde yargılama giderlerine ilişkin paragraftan "sanığın talebi üzerine CMK "nun 150/1 maddesi uyarınca kendisine atanan müdafii ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Ceza

Muhakemesi Kanunu Avukatlık Ücret Tarifesine göre takdir olunan maktu vekalet ücreti 340,00 TL "den oluşan toplam 443,70 TL" ibaresinin çıkartılarak yerine "Katılan ... Hakkında.... Üniversitesince düzenlenen rapora ilişkin 02/08/2016 tarih ve P60015413 no"lu fatura tutarı olan 272,00 TL"den oluşan toplam 375,70 TL" ibaresinin eklenmesi suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.