Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/3410 Esas 2017/597 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3410
Karar No: 2017/597
Karar Tarihi: 28.02.2017

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/3410 Esas 2017/597 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kasten öldürmeye teşebbüs suçunu işlediği ve suçun sübuta uygun şekilde işlendiğini tespit ederek, 4 yıl 2 ay hapis cezası vermiştir. İlk kararın bozulması sonrası yargılama giderlerinin sanığa yükletilmesi gerektiğine karar verilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bölümlerinin iptal edilmesi sonrası değerlendirme yapılması gerektiği, sanığın zorunlu müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkının bulunduğu ancak yargılama giderleri arasında gösterilmesi gibi nedenlerle karar bozulmuştur. CMUK'nun 322. maddesi gereği, TCK'nun 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararındaki hususlar göz önünde bulundurularak tatbik edilmesi ve müdafii ücretlerinin yargılama giderlerinden çıkartılması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri: TCK'nun 81, 35, 62; CMUK'nun 326/son, 322, 150/3; Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bölümlerinin iptal kararı; Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6/3-c. maddesi.

1. Ceza Dairesi 2016/3410 E. , 2017/597 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK.nun 81, 35, 62, CMUK.nun 326/son maddeleri uyarınca; 4 yıl 2 ay hapis cezası

TÜRK MİLLETİ ADINA

1- Sanık ... hakkında kurulan 27/01/2010 tarihli ilk hüküm, sanık aleyhine bozulduğundan, bozma sonrası yargılama giderlerinin sanığa yükletilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’un, mağdur ...’ı kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ve müdafiinin sübuta yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
a- 24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
b- Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 90. maddesinin delaleti ile Ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c. maddesi gereğince, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, anılan maddede yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından “adaletin selametinin gerektirmesi” kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları dikkate alınarak; sanığın 5271 sayılı CMK"nun 150/3. maddesi gereğince kendisine atanan zorunlu müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde yargılama giderleri arasında gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, ancak; bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde, yine "582,00 TL" tayin edilen müdafii ücretlerinin yargılama giderlerinden çıkartılmasına, "699,00 TL"" olarak belirlenen yargılama giderlerinin ""117,00 TL"" olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 28/02/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.