Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2015/14918 Esas 2016/3328 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/14918
Karar No: 2016/3328
Karar Tarihi: 29.02.2016

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2015/14918 Esas 2016/3328 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalıdan yedek parça ve malzeme satın aldığını iddia ederek toplam 21.000 TL bedelli 7 adet bono verdiğini ancak davalının malları teslim etmediğini söyleyerek, borçlu olmadığının tespitine, senetlerin iptaline ve davalı aleyhine %40 tazminata karar verilmesini talep etmiştir. Davalı ise malzemelerin fatura edildiğini, bonoların tahsilat makbuzları ile müvekkiline teslim edildiğini belirterek, davanın reddini talep etmiştir. Mahkeme yapılan yargılama sonucu davacının fazla ödemede bulunduğu yönündeki iddiasını yazılı belgeler ile ispatlayamadığı için davalının tazminat talebinin reddine karar vermiştir. Karar davacı tarafından temyiz edilmiş ancak temyiz itirazları reddedilmiştir. 29/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Borçlar Kanunu Madde 78- Senetler, ödenmesi gereken bir para borcunu doğuran ve müşterek borçlu olan kimselerden en az birinin imzasını taşıyan belgelerdir.
- Borçlar Kanunu Madde 107- Borçlu, alacağı ifa etmekle yükümlüdür.
- Borçlar Kanunu Madde 153- Taraflarca, sözleşmede yazılı herhangi bir şekil öngörülmemişse, sözleşme yazılı olarak da kurulabilir.

19. Hukuk Dairesi 2015/14918 E. , 2016/3328 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, taraflar arasındaki şifahi sözleşme gereği müvekkilinin davalıdan yedek parça ve malzeme satın aldığını, müvekkilinin davalıya toplam 21.000 TL bedelli 7 adet bono verdiğini, davalının malları teslim etmediğini, müvekkili aleyhine takip başlatıldığını ileri sürerek, müvekkilinin borçlu olmadığının tespitine, senetlerin iptaline ve davalı aleyhine %40 tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, malzemelerin davacıya fatura edildiğini, bonoların 31.07.2012, 09.10.2012 ve 13.11.2012 tarihli tahsilat makbuzları ile peyder pey müvekkilince teslim edildiğini, ürünleri teslim almadığını iddia eden davacının müvekkiline bono vermeye devam etmesinin hayatın olağan akışına aykırı olduğunu savunarak, davanın reddini ve davacı aleyhine %40 tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama ve toplanan delillere göre, senetlerin bir ödeme aracı olduğu, tahsil makbuzu ile verilmiş olduğundan mal alımı karşılığı verildiğinin kabulü gerektiği, davacının fazla ödemede bulunduğu yönündeki iddiasını yazılı belgeler ile ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın ve davacının kötü niyetli olduğu ispatlanamadığından davalının tazminat talebinin reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 29/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.