MAHKEMESİ : ... FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ... Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 14.07.2015 tarih ve 2014/121-2015/113 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, 2001/04734 sayılı "..." markasının davalı adına kayıtlı olmasına rağmen, 5 yıldır fiilen kullanılmadığını, 556 sayılı KHK’nın 14. maddesi ve 42-1-c maddeleri gereğince iptali gerektiğini ileri sürerek davalının markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, markanın 29 ve 30. sınıflarda 16/03/2001 tarihinden itibaren korunduğunu ve yenilendiğini, tescilinin devam ettiğini ve müvekkili tarafından 1994 yılından beri kullanılageldiğini, "... Baklavaları"nın 1996 yılından başlayarak 2009 yılına kadar vergi levhalarında kullandığını, sair resmi belgelerde de kullanımın görüleceğini ve bunları temin edip sunduklarını, yine, fatura belgelerinde kullanım bulunduğunu, çeşitli ruhsat ve sertifikalarda da yer aldığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, baklava ürünü için markanın kullanıldığı, ancak davacının dondurma ürünü bakımından da markayı ürün markası olarak kullandığı ve pazar yarattığının söylenemeyeceği, kuruyemişler için de markanın kullanıldığının kabul edilmediği, sair emtialar bakımından somut bir kullanıma ilişkin bir bulgu olmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, davalı adına kayıtlı 2001/04734 sayılı "..." markasının kullanılmadığı anlaşılan emtia bakımından iptaline, bu nedenle tescilli olduğu 29 ve 30. sınıflardan, 30. sınıfın 3. alt gurubunda yer alan "baklavalar, şöbiyet, tulumba tatlıları, bülbül yuvaları" bakımından kullanım kanıtlandığından, tescilin devamına, sair tüm emtia yönünden kullanılmama sebebiyle iptaline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dava, kullanmama nedenine dayalı markanın hükümsüzlüğü istemine ilişkin olup, mahkemece yazılı şekilde 556 sayılı KHK’nın 14. maddesi gereğince markanın kullanmama nedeniyle kısmen iptaline karar verilmiştir. Ancak karar tarihinden sonra 06.01.2017 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 14.12.2016 tarihli 2016/148 Esas ve 2016/189 Karar sayılı kararı ile 556 sayılı KHK’nın 14. maddesinin iptaline karar verilmiştir. Bu durumda, Anayasa Mahkemesinin anılan iptal kararı değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiğinden kararın bozulması gerekmiştir.
2- Bozma sebep ve şekline göre, davalı vekilinin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle hükmün resen BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 03/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.