MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 11.03.2014 tarih, 2012/11-1382 Esas, 2014/124, 11.07.2014 tarih, 2012/11-1512 Esas, 2014/366 sayılı kararlarında da belirtildiği üzere, CMK 225/2 maddesi gereğince, mahkeme fiilin nitelendirmesinde mütalaa ve iddianame ile bağlı olmayıp, "sahte fatura düzenlemek" ve "muhteviyatı itibarıyla sahte fatura düzenlemek " suçlarının nitelikleri farklı olmakla birlikte konusu aynı belgeler olduğundan 213 sayılı kanun gereğince yeniden mütalaa alınması gerekmediği cihetle, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
I- Sanık hakkında 2006 takvim yılında işlediği 213 sayılı Vergi Usul Kanuna muhalefet suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın 2006 takvim yılında sahte fatura düzenlemek ve kullanmak fiilleri nedeniyle cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı ve mahkemece de sübut bu şekilde kabul edildiği halde, sahte fatura düzenlemek ve sahte fatura kullanmak suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçları oluşturacağı gözetilmeden aynı takvim yılı içerisinde işlenen sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarının tek suç kabul edilerek ve aynı takvim yılı içinde birden fazla sahte fatura kullanma ve düzenleme eylemlerinde TCK"nın 43/1. maddesindeki zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği de gözetilmeden hüküm kurulması ile eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış ve uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası nazara alınarak 1. fıkrasında yazılı hak yoksunluklarının Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı da dikkate alınarak infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II- Sanık hakkında defter belge ibraz etmemek suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Sanık tarafından defter belge ibraz yazısının tebliğ alınmasından itibaren istenen belgelerin süresi içerisinde vergi dairesine sunulduğu, sadece bulamadığını beyan ettiği 1 adet faturayı ibraz edemediği, bu nedenle sanığın suç kastı ile hareket etmediği tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 Sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 Sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04.07.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.