MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 04.11.2014 gününde verilen dilekçe ile tapu iptali ve tescil, olmazsa tazminat talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 10.11.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_ K A R A R _
Dava, tapu iptali ve tescil, olmazsa tazminat isteğine ilişkindir.
Davacı vekili, müvekkilinin 380 ada 8 parsel sayılı taşınmazın maliki iken imar çalışması neticesinde paydaş olan davalı Belediyenin payını, 06.09.2013 tarihli ve 8 sayılı Belediye Meclis Kararı, 20.03.2014 tarihli ve 149 sayılı Belediye Encümen Kararıyla ve 26.03.2014 tarihli ve 164 sayılı Belediye Encümen Kararıyla satın aldığını, satış bedelinin tamamını ödemesine rağmen tapusunun verilmediğini belirterek davalı adına olan tapu kaydının iptali ile davalıya ait payın davacı adına tapuya kayıt ve tesciline, bu mümkün olmazsa satış için ödenen bedel ile uğranılan zararın şimdilik 6.420,60 TL’lik kısmının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, satış sözleşmesinin resmi şekle uyulmadığından geçerli olmadığını, yapılan satışla edimler arasında aşırı dengesizlik oluştuğunu ve kamu zararına sebebiyet verecek şekilde kıymet takdirinin yapıldığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü, davalı vekili temyiz etmiştir.
Bilindiği üzere, mülga 1580 sayılı Belediye Kanunu’nun 70 ve 13.07.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5393 sayılı Belediye Kanunu’nun 18/e maddesinde Belediye Meclisi’nin “…Taşınmaz mal alımına, satımına, takasına, tahsisine, tahsis şeklinin değiştirilmesine veya tahsisli bir taşınmazın kamu hizmetinde ihtiyaç duyulmaması halinde tahsisin kaldırılmasına; üç yıldan fazla kiralanmasına ve süresi otuz yılı geçmemek kaydıyla bunlar üzerinde sınırlı aynî hak tesisi…” konularında karar vereceği düzenlenmiştir. Bunun yanı sıra 5393 Sayılı Yasanın 34/g maddesinde de “…Taşınmaz mal satımına, trampasına ve tahsisine ilişkin meclis kararlarını uygulamak; süresi üç yılı geçmemek üzere kiralanmasına…” Belediye Encümeni tarafından karar verileceğini belirten hüküm uyarınca, Belediye Meclisi taşınmaz satımında Belediye Encümeni’ne yetki verebilir. 1580 Sayılı Belediye Kanunu’nun 70 ve 83. maddelerine yorum getiren gerek adli gerekse idari yargı kararlarında belediye taşınmazlarının satışına karar verme yetkisinin, belediye meclislerine ait olduğu ilkesi benimsenmiş ve yargısal uygulama istikrar kazanmış iken bu defa 13.7.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5393 Sayılı Yasa ile 1580 sayılı Belediye Kanunu iptal edilmiş ve 5393 Sayılı Yasanın 18/e ve 34/g maddesi hükmü ile belediyeye ait taşınmazların satışı yine belediye meclisinin kararına bağlı kılınmış, meclisin kararı doğrultusunda belediye encümeninin tasarrufa yetkili olduğu benimsenmiştir. Buna göre, belediye encümeni tarafından yapılan Belediye’ye ait taşınmaz mal satışlarının geçerli olması için, belediye meclisi tarafından Belediye Encümeni’ne yetki verilmesi gerekmektedir. Ne var ki, bu konuda alınacak meclis kararlarının hangi unsurları kapsaması gerektiği hususu önem taşımaktadır. Gerçekten, belediye meclislerinin "…Belediyenin taşınmazlarının satışına…" ya da "…Belediye başkanınca veya Belediye Encümenince uygun görülen taşınmazların satışına…" şeklindeki genel nitelikte olan ve yetki devri anlamına gelen kararları, hukuki sonuç doğuramaz ve geçerli kabul edilemez. Öyle ise, belediye meclis kararlarına, satılacak taşınmazların ada ve parsel numaraları, mevkii ve yüzölçümleri ile tahmini rayiç bedelleri yazılmalıdır.
Somut olayda, Belediye Encümeni’nin 20.03.2014 tarihli, 149 sayılı kararı uyarınca çekişmeli taşınmazın davacıya satışının yapılmasına, 26.03.2014 tarihli, 164 sayılı kararı ile borcu kalmadığından tapusunun verilmesine, tapuda ferağ vermek üzere Belediye Başkanı....’a yetki verilmesine karar verildiği, mahkemece, anılan encümen kararlarının ... Belediye Meclisi’nin 06.09.2013 tarihli, 8 sayılı kararına dayalı olduğunun kabul edildiği anlaşılmıştır. Anılan Belediye Meclisi kararı;
“…Gündemin 5. maddesinde bulunan mülkiyeti Belediyemize ait gayrimenkullerin satışının yapılması için görüşülmeye geçildi;
Meclis Başkanı ...arkadaşlar mülkiyeti Belediyemize ait bulunan arsa- arazi- dükkanların ve hisseli parsellerin satışı talep edilmektedir. 5393 sayılı Belediye Kanununun 18. maddesi e fıkrası gereğince Belediye mülkiyetinde bulunan gayrimenkullerin satışına Belediye Meclisi karar verir denilmektedir. Bunun üzerine yapılan oylamada Belediyemiz mülkiyetinde bulunan arsa-arazi-dükkan ve hisseli parsellerin satışının yapılmasına, satışın 2886 sayılı yasanın 45. maddesi uyarınca Kıymet Takdir Komisyonunun belirlediği bedel üzerinden açık arttırma ile yapılması, belirlenen satışı yapmak üzere Belediye Encümenine yetki verilmesine oybirliği ile karar verildi.” şeklindedir.
... Belediye Encümeni’nin 21.10.2014 tarihli, 499 no’lu kararında ise 26.03.2014 tarihli, 164 sayılı Encümen Kararı’nın kamu yararına uygun olmadığı tespit edildiğinden, borcu kalmadığından davacıya tapusunun verilmesine ilişkin söz konusu kararın iptaline karar verildiği anlaşılmıştır.
Ne var ki, eldeki davada dayanak kabul edilen anılan Belediye Meclisi kararında, satışa çıkarılacak taşınmazlar tek tek sayılmamış, nitelikleri belirtilmemiştir. Kaldı ki, Belediye Meclisi kararının 2. bendinde gündemin 5. maddesine atıf yapılmakta ise de, bahsi geçen gündeme rastlanılamadığı gibi, çekişmeli taşınmazın satışının da açıkça Meclis Kararı’nda belirtilmediği görülmektedir.
O halde, davacıya satış kararı veren Belediye Encümeni kararları, Belediye Meclisi Kararına dayanmadığına göre, satışa ilişkin idari işlem yeterli olmadığından, yapılan satışın geçerli olduğundan bahsedilemez.
Bu durumda, mahkemece, davacının tapu iptali tescil talebinin reddedilmesi, ancak ikinci kademedeki tazminat talebinin değerlendirilmesi gerekirken, yanılgılı gerekçeyle yazılı olduğu üzere hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteğinin kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 22.10.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.