5607 ve 5809 sayılı Yasalara muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/10773 Esas 2020/3160 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/10773
Karar No: 2020/3160
Karar Tarihi: 02.03.2020

5607 ve 5809 sayılı Yasalara muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/10773 Esas 2020/3160 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 5607 ve 5809 sayılı yasalara muhalefetten suçlu bulunmuş ve hükümde ceza türü olarak hürriyeti bağlayıcı cezaya çevrilmiş. Ancak TCK'nın fikri içtima kurallarına göre sadece 5607 sayılı yasaya aykırılığı nedeniyle cezalandırılmış. Temyiz edilen hükümde ise, sanık hakkında iki ayrı suçtan dava açıldığı ve bu nedenle TCK'nın 44. maddesinin uygulanamayacağı belirtilmemiş. Hükümde ayrıca, adli para cezasının çevrilmesinde ve müsadere kararında yasalara aykırı davranıldığı belirtilmiş ve bu nedenlerle hüküm düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5607 sayılı Kanunun 3/5. maddesi
- 5809 sayılı Kanunun 63/9. maddesi
- TCK'nın 44. maddesi
- TCK'nın 50/1-a maddesi
- TCK'nın 52/2. maddesi
- TCK'nın 54. maddesi (5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi delaletiyle TCK\"nun 54/4. maddesi de dahil)
- CMK'nun 232/6. maddesi
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK\"nun 322. maddesi

7. Ceza Dairesi 2016/10773 E. , 2020/3160 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 ve 5809 sayılı Yasalara muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Mahkemece sanığın işlediği tek fiil ile hem 5607 sayılı Kanunun 3/5. maddesini hem de 5809 sayılı Kanunun 63/9. maddesini ihlal ettiği, bu nedenle TCK"nun 44. maddesinde yer alan fikri içtima kuralları gereğince yalnızca daha ağır cezayı gerektiren 5607 sayılı Kanunun 3/5. maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verilmiş ise de; sanık hakkında iki ayrı suçtan dava açıldığı bu nedenle TCK"nun 44. maddesinin uygulanmasının mümkün olmadığı ve sanık hakkında 5809 sayılı Kanuna muhalefetten açılan dava hakkında ayrıca karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1. Sanık hakkında verilen hürriyeti bağlayıcı cezanın adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nun 50/1-a maddesi yerine fıkrası belirtilmeksizin TCK"nun 50. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2. Gün adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3. Suça konu kaçak eşyalar ile ilgili 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi delaleti ile TCK"nun 54/4. maddesi uyarınca müsadere kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde TCK"nun 54. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi uyarınca,
1. Hükmün 3. fıkrasında yer alan "TCK"nun 50." ifadesinin hükümden çıkarılarak, yerine "TCK"nun 50/1-a" ifadesinin eklenmesi,
2. Hükmün 4. fıkrasına ""adli para cezasının" ifadesinden sonra gelmek üzere "TCK"nun 52/2. maddesi uyarınca" ifadesinin eklenmesi,
3. Hükmün eşya müsaderesine ilişkin fıkrasından "5237 Sayılı TCK"nun 54." ifadesinin çıkartılarak yerine "5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi delaletiyle TCK"nun 54/4." ifadesinin eklenmesi ve diğer kısımlarının aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.