Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2362 Esas 2018/6206 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : 2005 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan düşme
2006, 2008 takvim yıllarında sahte fatura kullanmak suçlarından beraat

1-Sanık hakkında 2006, 2008 takvim yıllarında sahte fatura kullanmak suçlarından açılan davada verilen beraat hükümleri nedeniyle sanık müdafiinin vekalet ücreti verilmesi gerektiğine ilişen, katılan vekilinin ise esasa yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Bozma kararına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1136 sayılı Kanunun 168 ve hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesinin 5. fıkrası uyarınca, beraat eden ve kendisini vekil ile temsil ettiren sanık lehine maktu avukatlık ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasına "Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca 2180,00 TL maktu avukatlık ücretinin, hazineden alınarak beraat eden ve kendisini vekil ile temsil ettiren sanığa verilmesine” cümlesi eklenmek suretiyle, hükmün istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3- Sanık hakkında 2005 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan verilen hükme yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Suç tarihinin, sahte faturalar hangi vergi türünde kullanılmışsa bu vergiyle ilgili son beyanname tarihi olduğu cihetle; vergi inceleme raporunda, kurumlar vergisi yönünden tenkidi gerektirir bir husus bulunmadığının, suça konu faturaların KDV indiriminde kullanıldığının belirtilmesi karşısında, Aralık ayında matrahlı KDV beyannamesi verilmesi sebebiyle suç tarihinin 21.01.2006 olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “2005 takvim yılında sahte fatura kullanmak” suçunun, suç tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan yasa maddesinde öngörülen cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının suçun işlendiği 21.01.2006 tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleşmediği; ancak temyiz incelemesinin yapıldığı tarihe kadar dolduğu anlaşılmış ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak bu konuda yeniden yargılama yapılmadan, CMUK"nın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 04.07.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.