Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/979 Esas 2020/5776 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/979
Karar No: 2020/5776
Karar Tarihi: 09.11.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/979 Esas 2020/5776 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinde bulundu. Mahkeme, davacının talebinin kısmen kabul edilmesine karar verdi ve davalı Hazineden 3.065,15 TL maddi, 10.000 TL manevi tazminatın davacıya verilmesine hükmetti. Davalı vekili hükümen itiraz etti ve tazminat miktarının fazla olduğunu ve karşı vekalet ücreti verilmesi gerektiğini ileri sürdü. Ancak, mahkeme tazminat davasının bir yıllık hak düşürücü sürenin ardından açıldığı neticesine vardı ve davacı lehine tazminata hükmetti. Bu karar, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULDU. Kanuna aykırı işlem yapılmasından dolayı davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldü.
Kanunlar:
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 142/1. maddesi
- 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi

12. Ceza Dairesi 2020/979 E. , 2020/5776 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 3.065,15 TL maddi, 10.000 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin, hükmedilen tazminat miktarının fazla olduğuna, karşı vekalet ücreti verilmesi gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 142/1. maddesine göre, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat taleplerinin kararın kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden itibaren üç ay ve her halde karar veya hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde dava konusu edilebileceği, bu kapsamda dava dosyası incelendiğinde, tazminat talebinin dayanağı olan Çorlu Ağır Ceza Mahkemesinin 19.06.2009 tarih, 2007/239 Esas, 2009/173 Karar sayılı ceza dava dosyasında davacının (sanık) yokluğunda, müdafiinin yüzüne karşı verilen beraat hükmünün temyiz edilmeksizin 19.10.2009 tarihinde kesinleştiği, buna karşın tazminat davasının bir yıllık hak düşürücü süreden sonra 12.08.2015 tarihinde açılmış olduğunun anlaşılması karşısında, süresinde açılmayan davanın reddi yerine, yargılamaya devamla davacı lehine tazminata hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.